Trump mag gloriëren in zijn zakkenvulproject voor de rijken, in de wereld heeft niemand respect voor hem. Als de schoolyardbully die hij is, dreigde hij maatregelen tegen landen die het durfden voor de resolutie van de VN over Jeruzalem te stemmen.

F**k you, zei de rest van de wereld en stemde zoals ze vonden dat het moest over een al lang bestaande consensus dat bezettingen en onderdrukking niet beloond moeten worden.

Trump kraaide victorie. McConnell prees hem als een grote leider.

Ik weet niet zeker hoe we het moeten kwalificeren: de GOP is de partij van Trump geworden, of Trump is opgeslokt door de GOP. Eerlijk gezegd denk ik het laatste. Wat een historisch veranderend presidentschap had kunnen worden, is nu de voltooiing geworden van de macht die de Republikeinen sinds 1981 uitoefenen. Het is de GOP agenda die wordt uitgevoerd, niet de agenda van een populist.

Of het er toe doet, weet ik niet. Want duidelijk is dat GOP en Trump gezamenlijk de verkiezingen van 2018 ingaan. Hun lot is nu onlosmakelijk verbonden.

Ik ben er niet helemaal gerust op dat ze daarmee niet zouden kunnen wegkomen. In elk geval moeten Democraten zich niet rijk rekenen. Het zijn tussentijdse verkiezingen waarbij de trouwe kiezers meer opkomen dan de rest. Als de evangelische doordouwers en de traditionele antioverheidsvleugel van de GOP actief is als altijd, dan ligt daar de opdracht voor de Democraten: een hoge opkomst zien te bewerkstelligen.

Ik ben bang dat Warren en Sanders een te linkse koers zetten – in elk geval qua uitstraling. Linksig is geen probleem, maar het moet gecombineerd worden met een perspectief dat realistisch is en het land verbindt. Want dat is de grootste schade die deze Republikeinse Partij toebrengt: hij jaagt het land uiteen. Als de Democraten geen verhaal hebben om daar wat aan te doen, dan verdienen ze niet te winnen.

Het is zover, geen ontkomen aan: de Republikeinen hebben gewonnen. Amerika is van hen. Er is geen sprake van een populistische revolutie, het is een plutocratische machtsgreep. De Koch broertjes, de Mercer familie, de rijke financiers van de Republikeinen dachten populistisch gepasseerd te zijn maar ze blijken stiekem gewoon de macht gegrepen te hebben.

Trump heeft succes maar niet het succes dat zijn kiezers voor ogen hadden. Het verlies van Clinton dreunt door – jazeker, ik houd haar verantwoordelijk.

Amerika zal veranderen. De kloof wordt nog groter. Wat de Republikeinen tot stand hebben gebracht is een herverdeling ten gunste van de rijken. Elke mogelijkheid tot beleid is de nek omgedraaid. Door het stoppen van de aftrekbaarheid van staatsbelastingen slagen ze er zelfs in om in het beleid van de staten een stok in de wielen te gooien. Iedereen moet nu zakken tot het niveau van Texas, waar ze geen inkomstenbelasting hebben en ook geen beleid.

We kunnen alle verhandelingen over populisme, boze kiezers en dergelijke opbergen. Het was enkel een rookgordijn om traditioneel Republikeins beleid erdoor te jassen. Zonder debat, zonder doorrekenen en zonder dat er ook één Republikein opstond die ho eens even riep.

Het is een donkere dag. Scrooge is aan de macht.

Sarah Palin, je moet het haar nageven, is een nogal typisch voorbeeld van een Amerikaanse politica met diepe wortels in het minder mooie dagelijks leven van de Verenigde Staten. Kent u haar nog? Palin was de vicepresidentskandidaat van de partij van de destructie, de Republikeinse Partij. Zij werd ons opgedrongen door die pilaar van goed, principieel beleid, John McCain, die zo het land hielp op weg naar Donald Trump.

Het hielp de hopeloze McCain niet en Palin, een onbetekenende gouverneur van Alaska die ontslag nam toen ze als talking head (pratend leeghoofd) op televisie meer kon verdienen. Ze peurde er een mooie carrière uit, met geld en aandacht die voor iemand met haar capaciteiten inderdaad een Amerikaanse droom was.

Ah, dat Amerikaanse gezin! De Palins zijn voorbeeldig. Dochter Bristol raakte zwanger van haar vriendje (in een interview met People, in 2008, liet ze doorschemeren weinig te begrijpen van contraceptie). Dom vriendje werd gedwongen met domme Bristol te trouwen. Ze vertelde dat  onthouding, abstinence, het favoriete paradepaardje van dezelfde evangelische lieden die Roy Moore steunden en abortus willen verbieden, geen realistische houding was. Toch zou ze willen dat het meer gepromoot werd. Ze werd ambassadeur voor een club die hiermee aan de weg timmert. Bristols belangrijkste observatie (na die dat het totaal onrealistisch is) was dat inderdaad, onthouding honderd procent garantie biedt dat je niet zwanger wordt. Jeetje.

Het huwelijk met de vader, aangekondigd onder druk van de McCain campagne, kwam nooit tot stand en in 2009 werd de brave jongen gedumpt.

Bristol liftte mee op de bekendheid van haar moeder en deed mee aan Dancing with the Stars. Ze werd zwaar betaald spreker over haar leven tot dan toe. In juni 2015 kondigde ze een verloving aan maar het aangekondigde huwelijk werd … u raadt het, op het laatste moment afgezegd. Niettemin was ons gansje zwanger van haar tweede kind – nog steeds als ongetrouwde moeder die onthouding predikte. Het sprookje eindigde gelukkig: ze trouwde later toch nog met deze ex marinier.

En nu bereikt ons het treurige nieuws dat Palins zoon, flink onder de invloed van drugs, papa Palin heeft afgerost. Het is het zoveelste alcohol en domestic violence incident. Track Palin diende als reservist in Irak. Mama claimt dat hij daar de traumatische ervaringen opdeed die hem over de rooie doen gaan en dat het de schuld is van, u raadt het, Barack Obama, omdat die te weinig doet voor ex militairen met problemen. Track was in 2011 getrouwd met, u raadt het, een hoogzwangere vriendin van high school. Een jaar later scheidde het stel.

Nee, je gunt niemand dit soort familiaire problemen. Wel maak ik graag een aantekening bij het evangelisch, conservatief Republikeins gewauwel waarmee Palin de publiciteit heeft getrokken. Als je je carrière maakt van moralistisch geneuzel, woon je in het glazen huis waar nu alles zichtbaar is.

Voor mij wordt ze pas weer acceptabel als ze erkent dat abstinence onzin is en dat zij uit ervaring weet dat evangelische prietpraat leidt tot kapotte levens en, bekeerd en wel, campagne gaat voeren voor Planned Parenthood.

In elk normaal, beschaafd land (en in elke banananrepubliek, maar daar is het standaard) zou een wet die de president, zijn kinderen en een kluit senatoren een enorm, giga financieel voordeel geeft, worden betiteld als corruptie.

In het Amerika van Donald Trump heet het belastinghervorming. De psycho, zijn kinderen, zijn schoonzoon en zijn buddies profiteren van speciale voordelen voor onroerendgoedboeren die – oh, ja, vereenvoudiging was het doel – speciaal voor hen zijn behouden. Ook is een groot deel van de successierechten afgeschaft, zodat de plutocraten die Amerika in hun greep hebben, hun vermogen zo intact mogelijk kunnen overdragen aan de volgende generatie.

Senator Bob Corker, u weet wel, die principiële man die tegen de belastingwet stemde omdat hij het begrotingstekort enorm opjoeg, en die zelfs het einde van zijn carrière aankondigde om vrij en onverveerd kritiek te kunnen leven op de corrupte baas in het Witte Huis, diezelfde Bob Corker gaat nu …. voor de belastingwet stemmen. Hij staat niet alleen te kijk als een holpratende, onprincipiële opportunist maar zou het toeval zijn dat hij als onroerendgoed bezitter voordeel trekt uit een regeling die op het laatste moment is toegevoegd aan dit vreetfestijn voor de rijken? Of misschien gelooft u niet in toeval?

John McCain, ook al zo’n principiële man die voor deze monstreuze wet stemde, is al vertrokken naar Arizona, om daar in alle rust dood te gaan. Zijn stem – dankzij Corker – is niet meer nodig. Dat komt omdat Susan Collins, de senator van Maine, ook heel principieel en moedig, claimt dat ze op wel drie terreinen concessies van haar collega’s heeft gekregen. De meeste mensen denken dat ze genaaid wordt, zelf ondergaat ze het gelaten.

En hoe zat het met Jeff Flake, de andere senator van Arizona, die een anti-trump boek schreef en zijn carrière beëindigde omdat hij niet met Steve Bannon in de modder wil rollen (en misschien ook omdat hij presidentiële ambities heeft)? Flake doet keurig wat de plutocraten die regeren hem vertellen en dat is voor deze wet stemmen.

Speaker Paul Ryan is dol enthousiast over deze wet. Ryan had ooit een onverdiende reputatie als de denker van de fiscale hervormers. Hij staat nu gewoon te kijk als de sloper van de sociale voorzieningen en, eerlijk gezegd, dat was ook altijd zijn doel. Dat wisten we, Ryan is geen flip flopper zoals die laffe senatoren. Ryan doet dit werk al jaren. Hij is al jaren waterdrager voor de Koch en Mercer families.

Zijn er nog moedige, principiële politici in Washington? Soms is er volstrekte helderheid, is een antwoord onomwonden. Nee, is dat antwoord.

Trump en zijn propaganda netwerk, aangevoerd door Fox News, zijn druk bezig met een oorlog tegen speciale onderzoeker Mueller. Baat het niet dan schaadt het niet, lijkt de redenering. Of het een opzetje is om Mueller te gaan ontslaan, blijft onduidelijk. Het zou betekenen dat een hele partij mensen in het ministerie van Justitie ontslag zal nemen omdat ze weigeren het ontslag te voltrekken.

Mueller is te goed in zijn vak om zich niet aan de regels van de wet te houden. Vandaar dat de nieuwste aanklacht, dat zijn team onrechtmatig de correspondentie van de Trump transitie in handen heeft gekregen, volstrekte onzin is. Natuurlijk weerhoudt dat de acolieten van de psycho, inmiddels gehard in Kellyann Conway stijl onzin, niet om de aanval te openen.

Het meest treurige is dat we dit soort aanvallen op de rechtsgang en de rechtstaat inmiddels gelaten ondergaan, als vast onderdeel van het politieke proces in de VS. En het is vast onderdeel, althans van de Republikeinse kant. Het gaat ook niet snel meer goed komen. Hier wordt serieuze, permanente schade aangericht.

Nog een stap op weg naar de bananenrepubliek: de regering-Trump verbiedt het gebruik van bepaalde woorden. Fetus mag niet meer, moet waarschijnlijk unborn life worden, science based is uit, moet waarschijnlijk alternative facts based. Enfin, lees en huiver.

Soms duurt het lang voor besprekingen loskomen ….

Hier de bespreking van mijn Toen de katholieken Nederland veroverden uit het Tijdschrift voor Geschiedenis. Ruijs bespreking

In de categorie het zou leuk zijn als het niet zo vreselijk was: kijk hoe een kandidaat van de psycho categorie voor een positie als federale rechter (een benoeming voor het leven) wordt ondervraagd door een senator en de meest eenvoudige vragen over rechtsgang en rechtszaken niet kan beantwoorden. En dit was niet een van de vier kandidaten die door de American Bar Association ongeschikt werd verklaard!

Het is bijna zielig hoe de PVV geleidelijk aan ten onder gaat. Nou ja, geleidelijk. De haatzaaier zag er al niet helemaal fris uit bij de presentatie van zijn lijsttrekker in Rotterdam. Nu blijkt dat de tweede partij van Nederland niet in staat is tot een eenvoudige controle of de bodemvoeders die ze aantrekt niet wat al te extreem rechts zijn.

Wilders moest zijn gisteren met trots gepresenteerde Hongaarse lijsttrekker vandaag schielijk afvoeren.

In Den Haag zal Wilders kanonnenvoer zijn voor het goedkope stuntwerk van Baudet. Die durft ook nog eens een echte partij op te zetten, waardoor het gedrocht van de haatzaaier er steeds onaantrekkelijker uitziet.