Maandelijks archief: juni 2019

De president van de Verenigde Staten kan het niet helpen. Hij is een narcistische psychopaat, een pathologische leugenaar die zichzelf alles wijs kan maken. Dat is een ziekte.  Sarah Sanders, de woordvoerder van deze psycho, dat is een ander verhaal. … Lees verder →

Geleidelijk aan komen we in de buurt van een crisis die zal laten zien wat het geërodeerde presidentschap van de psycho nog aan geloofwaardigheid heeft. Nee, ik heb het niet over de diverse pogingen van Trump om de controle van … Lees verder →

Het gaat goed met de rollator kandidaten in de Democratische Partij. Dat wil zeggen, zowel Joe Biden als Bernie Sanders verliezen aanhang. Ik kan het niet genoeg toejuichen. Een wat minder oudere maar toch oude kandidaat spint er garen bij: … Lees verder →

We hebben een publieke omroep. Die draait, ongelooflijk als dat mag klinken, op leden van omroepen. Een slechtere basis voor een systeem kun je niet bedenken nu waardering voor een omroep niets te maken heeft met de programma’s die ze … Lees verder →

Politici hebben meestal moeite zichzelf te heruitvinden. Eenmaal vastzittend in een patroon, blijven ze daarin zitten of, als ze er proberen uit te komen, staan ze te boek als opportunisten of niet authentiek. In deze laatste categorie John McCain, de … Lees verder →

It’s the season of dying, nu Roky Erickson, voor liefhebbers van psychedelische muziek in de jaren zestig (13th Floor Elevators) en later talloze andere groepen en zijn eigen solo werk. Het was Austin op zijn best, jaren zestig zoals ze … Lees verder →

Een paar weken geleden merkte ik op dat Elizabeth Warren, de senator voor Massachusetts, tot nu de campagne heeft gevoerd met de meeste inhoud maar ook met de beste geleidelijke opbouw. Een artikel in de New York Times deze week … Lees verder →

Thoughts and prayers … kras … thoughts and prayers … kras … thoughts and prayers …