Trump deinst terug, de vraag is waarom.

De psycho gaf opdracht voor een aanval op doelen in Iran, de voorbereidingen waren bezig en op het laatste moment zag hij ervan af. Okay. Wat moeten we daarvan maken?

Aantal mogelijkheden. Ayatollah Khamenei stuurde hem een brief met lof voor zijn presidentieel gedrag, een soort liefdesverklaring van het soort waar Kim goed in is.

No, but seriously. Het kan zijn dat John Bolton en Mike Pompeo de aanval organiseerden, zonder controle van het Pentagon waar geen minister zit, en Trump hen terughield. Leve Trump, maar een probleem van een out of control Witte Huis.

Het kan zijn dat Trump de aanval bestelde en op het laatste moment zich realiseerde dat een nieuwe oorlog in het Midden Oosten, aangewakkerd door zijn vrienden in het moordenaarsregime van Saoedi Arabië (net gisteren door een VN commissie nog maar eens op het schandblok genageld) en Israël, niet helemaal lekker zou lopen. Een van de weinige dingen waarvoor Trump complimenten verdient is dat hij Amerika niet in een gewapend conflict wil betrekken, zoals sommige heethoofden bij de Republikeinen willen (de heilige John McCain zou hier voorop hebben gelopen, nu is het senator Cotton en de slangenman met de flexibele ruggengraat, Lyndsey Graham). Mitch McConnell murmelt instemming, geheel voorspelbaar maar hij is niet echt geïnteresseerd.

Het kan zijn dat het bewijs dat de drone inderdaad in internationaal luchtruim vloog niet deugt en dat dit al te zichtbaar zou worden. De casus belli zou er geen zijn.

Het kan dat Trump Iran schrik wilde aanjagen door een fake aanval. Ik weet niet hoe onroerend goed boeren onder deze omstandigheden denken, maar alles is mogelijk met Trump.

De bottom is line is niet geruststellend. Dit is vergelijkbaar met Obama’s red line in Syrië. Trump zal bij een volgende gelegenheid, al of niet geënsceneerd door zijn vrienden of werkelijk opgezet door Iran, des te sneller terug moeten slaan. De porno psycho president verafschuwt niets meer dan zwak lijken.

Ik vrees dat we op weg zijn naar iets groters. Obama had zich ten doel gesteld om Amerika uit dat vreselijke, onoplosbare en hopeloze Midden Oosten te halen. Hij had beperkt succes. Trump zal het nooit zeggen, maar dat was ook zijn doelstelling. Nu lijkt het erop dat Amerika weer teruggezogen wordt in dat alles opslokkende zwarte gat. Met hulp van de mensen die van Irak de bepalende negatieve gebeurtenis in de Amerikaanse buitenlandse politiek maakten, Bolton en Pompeo.