De kans dat we ooit te weten komen wat er op die ontmoeting van Fredo Trump met de Russen is gezegd, wordt steeds groter. Nu blijken er acht mensen aanwezig geweest te zijn, onder wie minstens een gewantrouwde lobbyist. Het wachten is op volgende onthullingen – het zou mooi zijn als Domald Trump aan papa gemaild heeft dat hij een ontmoeting zou hebben met deze Russen. Er moet toch een reden zijn dat de psycho die week liep te roepen dat hij met grote Hillary onthullingen zou komen. 

Ondertussen blijkt de president niet terug te deinzen voor leugens, zelfs als die de volgende dag al ontmaskerd worden. Ik blijf de vergelijking met Nixon ongepast vinden – die zou nooit zo dom zijn als Mad King Donald. De familie Trump, zo betogen zelfs min of meer conservatieve columnisten, hebben geen etnische standaard, geen normen, anders dan elkaar afdekken en zoveel mogelijk geld bijeen schrapen.

Het is wrang dat de kiezers die hun buik vol hadden van de familie Bush en de familie Clinton nu de familie Trump in volle glorie krijgen. Ivanka aan de G-20 tafel, Jared met een security clearance die overduidelijk al lang ingetrokken had moeten zijn, al was het maar vanwege zijn leugens op het FBI formulier. Melania die orakelt over cyberbullies terwijl haar echtgenoot al tweetend zijn fantasie in de vrije loop laat. Eric, de andere dommekracht die nooit iets zonder papa bereikt had, die roept, in goede Godfather traditie, dat de familie altijd elkaar zal afdekken.

Het gaat nog maanden duren voordat de Trump achterban bereid is te accepteren dat ze een fout gemaakt hebben. Het is moeilijk toe te geven dat je je hebt laten belazeren, zeker als de media die jouw bron van informatie zijn, de schuld geven aan andere media en de Democraten. In die zin had ik gehoopt dat de wrede Republikeinen hun belastingverlaging voor de rijken annex uitkleden van verzekeringen voor de armen er wel door gekregen hadden. Dan zou het toch moeilijk zijn vol te houden dat de slechtste president aller tijden (en in record tempo) werkelijk hun zaak toegedaan was. De rest van Amerika kan alleen maar geduldig wachten tot de opeenstapeling van blunderbeleid begint door te dringen.

In Nederland kunnen we alleen maar wachten tot de krant zonder mening zijn volstrekt mallotige opinieschrijver Derk Jan Eppink eruit lazert. Zelden verkondigde hij meer onzin dan in zijn Nobelprijs voor fake news verhaal. Eppink verdient de Nobelprijs voor gratuite bullshit in de krant zonder mening – of was die al vergeven aan Wilders met zijn ‘opinie’ stukken?

‘This could be the beginning of a beautiful friendship.’ Ik ben zeker niet de enige die de laatste woorden in de film Casablanca, de enige film die ik zowat elk jaar opnieuw bekijk, verbindt aan het bezoek van de psycho aan president Macron. Sluwe move van Macron die zichzelf een podium als wereldleider geeft dat Franse presidenten sinds Mitterand niet meer hebben gehad. Even sluw van Trump om op de uitnodiging in te gaan en een brug te leggen naar in elk geval één Europees land. De geluiden over mogelijke aanpassingen van de Akkoorden van Parijs zodat Amerika zich erachter kan scharen de eerste stap naar ‘a better deal’ zodat de psycho verbetering kan claimen en de schade die hij heeft aangericht door zijn alleengang een beetje kan herstellen. Het wachten is tot hij voor het PTT handelsverdrag in de Pacific hetzelfde doet.

Wel interessant blijft het dat zowel Trump als Macron politici zijn die met een eigen agenda en de facto een eigen partij het politieke landschap van hun land opschudden. De Vijfde Republiek leent zich meer voor dominantie van iemand als Macron dan het Amerikaanse systeem, nog afgezien van de eenvoudige vaststelling dat Macron een basis intelligentie en intellect heeft dat de psycho ten ene male ontbeert.

Handig ook wel dat Macron (het heeft de meeste Europeanen plezier gedaan maar zou ook tot scepsis moeten leiden) meteen maar het hele parlement meenam naar zijn nieuwe partij. Hij heeft zo een dominantie die heel goed of heel slecht kan uitpakken. Trump heeft gelijksoortige dominantie in theorie, maar de lafhartige bende die de Republikeinen in het Congres vormen zijn voor hem niet te sturen – gesteld dat hij enig idee had waar hij heen zou willen.

Het was een kort bezoek, weer gelardeerd met Trumps standaard stupiditeiten over de good looks van mevrouw Macron en diverse varianten van stevige handdrukken. Dat Trump een paar maanden geleden nog hoopte dat Le Pen zou winnen – ah, wie draagt zijn vrienden meningen uit het verleden na? Macron versterkte zijn krachttoer door te laten weten dat hij wilde voorkomen dat de VS geïsoleerd zou raken, daarmee feitelijk onderstrepend dat hij een reddingsboei wierp naar een man die dat soort boeien, als hij ze had herkend, het liefst negeert.

Funny, Trump heeft geen leercapaciteit. Net als Hillary Clinton maakt hij steeds dezelfde fouten die al het slechte dat je van hem dacht weer bevestigen.

Nu blijkt dat de eerste verklaring van junior is opgesteld in het vliegtuig terug van Poetin, door het juridisch team van Clinton. Fijn team!

Het waren leugens. Trump wist of had moeten weten dat het leugens waren – als zijn fijne zoon zo transparant was als hij claimt dat hij is, dan had de bundel emails bij Trump bekend moeten zijn en dan wist hij dat de uitnodiging kwam in de vorm van een lokkertje waarbij de Russische regering betrokken was.

Je zou kunnen denken: onbegrijpelijk, maar dat voldoet al lang niet meer bij Trump. Als hij eraan gaat dan is het door de secundaire leugens. 

Volgens de Washington Post zou hij denken om een deel van zijn staf te ontslaan. Die zielepoten die steeds maar weer de rommel op moeten ruimen die Trump maakt, krijgen er de schuld van. Serieus probleem: niemand wil deze posten overnemen onder deze omstandigheden.

En de chaos, hij duurde voort. Allemaal de schuld van de Democraten, die slechte verliezers.

Met spanning wachten we op de verhelderende analyse van Derk Jan Eppink in de krant zonder mening. Geen greintje bewijs dat er ook maar enige collusie was tussen Russen en de Trump campagne, zei hij vorige week, in een schotschriftje dat ook andere onzin bevatte. Waar is de deskundige als je hem nodig hebt?

In de film The Godfather II blijkt Fredo, de niet zo slimme broer van Michael Corleone, een verrader. Hij voelde zich ondergewaardeerd en wilde ook een rol spelen in de familie. Het is misschien te gemakkelijk om de avonturen van Donald Trump Jr – met zijn broer Eric regelmatig weggezet als een dommekracht die zonder papa niets te betekenen zou hebben – te vergelijken met Fredo. Aan de andere kant is het aardig om het Trump familiespektakel zo te bekijken. Geen scenarist had het kunnen bedenken.

Kleine Donald ontmoette in juni 2016, vlak nadat zijn vader de nominatie had veiliggesteld, een Russische advocate, zo onthulde The New York Times. Zaterdag verklaarde Trump dat het gesprek ging over een boycot van Russische officials vanwege de dood van de zakenman Magnitsky in een Russische gevangenis. Als reactie op die boycot verbood Poetin in 2012 de adoptie van Russische kinderen door Amerikanen. Een onschuldig gesprek, schreef Donald Jr, wiens interesse in adoptie nieuw was.

Die bleek niet te bestaan, want toen Trump onder druk van het verhaal in de Times zondag een tweede verklaring aflegde, vertelde hij op de uitnodiging te zijn ingegaan omdat die mogelijk compromitterend materiaal bood over Hillary Clinton. Gewoon opposition research, vond Trump. Hij nam zijn zwager Kushner en Paul Manafort, toentertijd de campagnemanager van papa Trump en een gewezen lobbyist voor Russische belangen in de Oekraïne, mee naar de ontmoeting. Die zou niets opgeleverd hebben en toen het echt over adoptie ging, zou het gesprek snel zijn afgelopen. Ze zou ‘geen informatie van betekenis’ hebben verschaft, zei Trump, de suggestie wekkend dat als ze dat wel had gehad, het gesprek langer had geduurd.

De duimschroeven verder aandraaiend onthulde de Times dinsdag dat Trump tevoren per email op de hoogte was gesteld dat de beloofde informatie iets had te maken met de Russische overheid en pogingen Trump te helpen. De afzender van die email was een zakelijk contact van Trump met goede banden in Moskou. Later op de dag onthulde de New York Times dat in die email stond dat de informant een Russische regerings-jurist was. Laat maar komen, reageerde Trump Jr.

Nee, dit alles bewijst nog niet dat de Trump-campagne samenwerkte met de Russen. Wel laat hij zien dat gegeven de kans om van een Russische (regerings)bron informatie over Clinton op te duikelen de Trumpcampagne niet aarzelde. Geen rode vlaggen, geen aarzelingen, geen advies van juristen, maar een uitnodiging om naar de Trump Tower te komen en de hoogste mensen in de Trump-campagne te ontmoeten. Jammer dat ze niets had. Het moet geen verrassing zijn geweest toen de Russen later via Wikileaks de gehackte emails van de Clintoncampagne lekte. Geen wonder dat Trump later de Russen vroeg om die 30.000 verdwenen emails van Hillary te onthullen.

Dit is niet de smoking gun die Donald Trump onderuit zal halen. Hoewel de vingerafdrukken van de Russen op de verkiezingen staan, zal die gun niet snel gevonden worden, tenzij Obama natuurlijk het gesprek heeft opgenomen – wat wel eens de volgende Trump-tweet zou kunnen zijn. Wat deze onthullingen wel doen is tijd en energie opslorpen. De ervaring van de regering-Nixon en die van Bill Clinton was dat een regering die van incident naar incident moet rennen, nauwelijks iets gedaan krijgt.

Filmscenario’s hebben hun beperkingen. Fredo werd uit de weg geruimd. Dat is wat al te heftig voor deze real life serie. Donald Jr heeft geen overheidsbaan, maar er zal een punt komen dat Trump zijn familieleden zal moeten laten vallen. Schoonzoon Jared Kushner, die zijn FBI-formulier met deze ontmoeting moest aanvullen, zou wel eens de eerste kunnen zijn. Spannend of hij het einde van de zomer haalt.

De domme zoon van de psycho, Donald Jr., brengt zijn domme vader verder in de problemen. Niet alleen had hij tijdens de campagne een ontmoeting met een Russische official, in gezelschap van Kushner en Manafort, deze laatste lobbyist voor Russische belangen in Oekraïne, hij heeft nu ook verklaard dat de enige reden dat hij die ontmoeting arrangeerde was dat de official informatie bood die schade toe kon brengen aan Clinton. Toen dat niets opleverde, ging het gesprek over wat anders, waarvoor kleine Donald niet was gekomen. Met andere woorden, de Trumpies stonden open voor hulp van de Russen, alleen leverde het hier niets op. Poetin zou later via de perfide ijdeltuit Assange een andere weg vinden om schade toe te brengen – of nee, Poetin heeft de psycho verzekerd dat hij dat niet heeft gedaan. Dossier gesloten.

Het verleidde een van de commentatoren tot de opmerking dat kleine Donald de Fredo is van de Trump familie: de domme zoon die probeert slim te zijn en zichzelf en zijn familie in de problemen brengt in de Godfather II.

Ondertussen is de psycho zelf al teruggekomen op zijn aanbod om met de Russen samen te werken over cyber security. Is een beetje te vergelijken met Melania die actief wordt tegen cyberbullies terwijl haar echtgenoot alle grenzen overschrijdt. 

De domme vader van de domme zoon meent echt dat zijn bezoek aan Europa een daverend succes was omdat hij in Polen werd toegejuicht door met de bus aangevoerde supporters van een regering die vrije pers en de rechtsstaat ondermijnt. 

Fijn, de Russen hebben beloofd niet in binnenlandse aangelegenheden van de VS te rommelen (wat ze natuurlijk ook nooit gedaan hebben – hand op het hart) en de VS zal zich niet met binnenland van Rusland bemoeien. Als dit het soort geweldige deals is die de psycho tot stand brengt, dan staat ons nog het een en ander te wachten.

Merkel had het goed, een paar weken geleden: je kunt niet op de VS vertrouwen als partner voor de bescherming van westerse waarden en belangen. 

Het lijdt geen twijfel dat Poetin stukken slimmer is dan Trump. Zo slim dat hij de psycho als een kind zo blij naar huis laat gaan terwijl de enige supermacht in de wereld een knieval maakte voor de leider van een verarmde ex-supermacht. Er is een mooie foto waarop Trump een open hand, palm omhoog ophoudt voor Poetin, die meewarig lijkt te kijken: wat een kleine handjes.

Het enige resultaat van deze G-20 ontmoeting, afgezien van de vaststelling, opnieuw, dat je niet kunt demonstreren zonder dat anarcho types de zaak overnemen, is dat hij bevestigde dat de VS alleen staat. Of, vanuit VS standpunt gezien, dat de rest van de wereld alleen staat.

Het wordt duidelijk waar het onderzoek naar de vermeende verkiezingsfraude die Trump  drie miljoen stemmen tekort liet, op uit gaat lopen.

De commissie die moet onderzoeken of iets dat al verscheidene malen aantoonbaar onjuist is gebleken, namelijk grootscheepse verkiezingsfraude, heeft alle staten gevraagd de meest specifieke informatie over kiezers over te dragen. Veel staten hebben dat gelukkig geweigerd omdat het informatie is die alleen maar kan worden misbruikt.

Voorspelbare conclusie van de psycho club: zie je wel, ze hebben iets te verbergen. We kunnen de verkiezingsfraude die er is niet aantonen.

Doelstelling van de racisten en andere Republikeinen: de Motor Voter Act ondermijnen, een wet die probeerde zoveel mogelijk burgers zich te laten registreren door bij het  aanvragen van een rijbewijs meteen die optie te bieden.

De Republikeinse gouverneurs (ja, natuurlijk alleen van die partij) proberen sinds 2013, sinds het Supreme Court (ook Republikeins) in totale ontkenning van de werkelijkheid de restricties uit de Voting Rights Act van  1965 weghaalde, het recht om te kiezen zoveel mogelijk te beperken door eisen te stellen waaraan veel armere Amerikanen niet kunnen voldoen. Zie Wisconsin, Texas, South Carolina en North Carolina, ja vooral North Carolina.

Zo blijft die fraude klacht van de psycho, net als zijn andere rechtstaat ondermijnende acties, boven de markt hangen, gesteund door zijn partij zonder principes.

De psycho gelooft niet dat Rusland zich met de verkiezingen van 2016 heeft bemoeid, wat zijn eigen inlichteningendiensten daar ook van mogen zeggen. Hij weet het niet, zei hij in de afgleidende democratie Polen waar hij het Westen bedreigd zag. Ik ook, maar het was een andere dreiging.

Terug naar Rusland. Trump gelooft niet dat Rusland actief was in de verkiezingen maar heeft Poetin daar indringend over onderhouden. Zegt zijn machteloze minister van Buitenlandse Zaken. Knap werk: geloven dat iets niet gebeurd is en dan er indringende vragen over stellen aan de degene die het gedaan zou hebben. En vervolgens diens ontkenning accepteren. Het is het soort van strategische spel waar Derk Jan Eppink van geniet.

Er werd veel te veel gemaakt van die eerste ontmoeting met de autoritaire leider die hij bewondert. Het was ook niet de eerste ontmoeting, echt, als je tenminste Trumps opschepperij ergens vroeg in de campagne gelooft. Maar ja, niemand gelooft ook maar iets van wat de man zegt. 

Gillian Tett van de FT constateert een interessant fenomeen. Ze is niet de eerste of de enige maar het is goed om vast te stellen dat zo’n psychopaat als president, met de meningen en gedragingen van Trump, goed is voor de oppositie. De staten zijn druk bezig met milieubeleid. Nooit was er een betere plug voor Parijs dan de verwerping ervan door de psycho. Veel Amerikanen die er weinig aandacht aan besteedden, weten nu wat het is. Idem vrouwonvriendelijk of gewoon, schaamteloos onbeschaamd gedrag. Obamacare was nooit zo geliefd als toen de wrede Republikeinen het wilden afschaffen.

Het vrijhandelsverdrag tussen de EU en Japan laat Amerika aan de kant staan. De psyche zal het nooit zeggen omdat hij het niet begrijpt, maar het Trans Pacific Treaty dat hij opzij zette, was de beste deal die Amerika ooit heeft afgeslagen. Wat een dealmaker!

Er is een precedent voor de ontwikkeling die Tett beschrijft. De anti-abortus beweging kwam pas op gang nadat het Supreme Court in 1973, in Roe v. Wade, het recht van de vrouw neerlegde om over eigen lichaam te mogen beschikken.

Het is niet dat de psycho geen schade aan kan richten. Dat doet hij dagelijks. Maar als iemand ooit een goede argumentatie gaf voor een serieuze, actieve overheid dan was het Trump wel. Aan de rest van Amerika de opdracht om een goed verhaal te maken dat hem aftroeft – helaas zijn we zover nog niet.

Daar is ie weer. Derk Jan Eppink, in house Republikein bij de krant zonder mening, laat zijn licht schijnen over de psycho.

CNN verdient de nobelprijs voor fake news, meent deze waarnemer. Hij noemt één geval waarin de redactie zich gedroeg zoals serieuze journalisten doen wanneer ze een fout maken. Maar de nobelprijs is al vergeven aan Fox News die niet eens de pretentie ophouden dat ze journalistieke normen hanteren. Hoe komt Eppink erbij om zulke aantoonbare nonsens te verkondigen? 

Volgens deze lobbyist construeert het boek Shattered over de Clinton campagne een verhaal waarin haar nederlaag wordt toegeschreven aan Russiagate – wat dat ook moge zijn. Waarschijnlijk heeft Eppink alleen de samenvatting op Fox News gehoord en niet het boek gelezen. Daarin staat niets van die aard. Het is juist een mooi verhaal over hoe Clinton vanaf het begin gedoemd was aan eigen incompetentie ten onder te gaan.

Er zijn geen gevestigde media die Trumps ‘legitimiteit’ in twijfel trekken. Iedereen accepteert de psycho als de gekozen president. Waar haalt Eppink de nonsens vandaan? Trump zelf is de enige die wakker ligt van zijn kiezersdeficit en voortdurend denkt hij zijn legitimiteit moet bevestigen door het over zijn enorme, fantastische, unieke overwinning te hebben. Trump ‘worstelt’ niet terug. Hij heeft de media tot vijand verklaard, een aantasting van de gevestigde normen in een democratische samenleving (en heeft dat ook op andere terreinen gedaan, zoals de rechtelijke macht afkammen).

Of er geen bewijzen zijn van collusie van de campagne van Trump met de Russen weet Eppink net zo min als ik. Zijn stelling dat er geen greintje van bewijs is, ‘na maanden onderzoek’ slaat nergens op. De speciale aanklager is bezig en moet dat doen omdat Trump zichzelf in een positie heeft gemanoeuvreerd dat de schijn tegen hem is. Door de FBI directeur te ontslaan om precies die reden, bijvoorbeeld. Bij Eppink telt dat allemaal niet mee.

Trumps aanzien in de wereld wordt door Eppink genuanceerd. Hij is toch razend populair bij hele en halve autoritaire leiders, in Oost Europa en in Afrika, in Israël en Saudi Arabië? Houdt hij niet van Erdogan, Poetin, Orbán, Xi (hoewel dat vandaag weer anders is, geloof ik), Duterte, al-Sisi en zo nog wat dubieuze types? En houden die niet van hem?

Wat de afkeer van deze malloot onder bondgenoten te maken heeft met protestantse opgeheven vingertjes legt onze lobbyist niet uit. Hij roept het alleen maar. Zou het kunnen omdat hij zich bij zijn vorige bezoek als ongeïnformeerd en onkundig presenteerde? Bereid om zijn wel serieus genomen adviseurs (ook door hemzelf) gewoon in hun hem te zetten?

Tenslotte zijn grootste canard. Het is de schuld van de Democraten dat Trump niet met Poetin om de tafel kan zitten om een deal over Syrië te maken. Dat zou de verdenkingen alleen maar groter maken is zijn circulaire argument. Trump is schoon, de media liegen, niemand gelooft ze, hij is populair en machtig maar toch weerhouden de Democraten hem van noodzakelijk beleid.

Het is niet de schuld van de Democraten dat Trump een zwakke onderhandelingspositie heeft omdat vrijwel iedereen bang is voor zijn beoordelingsvermogen. Hij wordt helemaal niet als cowboy president gezien, zoals Reagan (voor wie dat overigens niet gold, wel voor die andere afgod van Eppink, kleine Bush van de Cheney bende). Trump wordt gezien als een gevaarlijke idioot. Dat zijn cowboys niet.

Ik was hem even kwijt, die Eppink. Maar hij verdient ten volle de cheque van de Republikeinse lobby organisaties die hem overeind houden. Het raadsel is waarom de krant zonder mening hem een platform voor deze onzin geeft.

We mogen best van mening verschillen maar onzin is onzin. Er waren goede redenen waarom Eppink door de NRC eruit gelazerd werd als columnist. Misschien moet de krant zonder mening daar nog eens naar kijken.