Muy bien. De president van Mexico laat zich niet bullebakken. Komt niet op bezoek.
Slim, en op tijd, want Trump begon ook al te orakelen dat hÃj het bezoek zou afzeggen.Â
Bullshit praten heeft gevolgen. Ik denk dat de Trump crowd dit ziet als een pr overwinning, dat zien ze verkeerd.Â
Vandaag in de NRC, mijn opiniestuk over de reality check die wij Trump watchers moeten ondergaan. Klik hier.
De verkiezingsstrijd krijgt een heel andere draai door de onbetrouwbaarheid van Rutte. Persoonlijk heb ik hem nooit vertrouwd. Toen hij nog kamerlid was kwam hij eens bij een D66 bijeenkomst over integratie waar hij allerlei ‘kijk mij eens hard zijn’ praatjes hield, die niet pasten bij zijn liberale basishouding. Wat een fluim, dacht ik toen. Ik heb weinig reden gehad mijn mening te herzien.
Het is natuurlijk heerlijk dat de advertentie van de VVD over Hollandse normen en waarden, want dat was het, precies samenvalt met het eindeloze schandaal op Justitie. VVD ministerie bij uitstek, gigantische puinhoop maar vooral een begraafplaats van de stelling dat PvdA’ers allemaal zakkenvullers waren en VVD’ers oprechte, eerlijke bestuurders. Wat normaal is voor de VVD van Rutte is bij uitstek te zien aan de carrière van Van der Steur – en Rutte.
Mevrouw Schippers, het alternatief voor Rutte, de vrouw die de PVV niet uitsluit omdat ze maar al te graag de eerste vrouwelijke premier wil worden,  zal  vast weer gaan roepen dat schandalen altijd in verkiezingstijd boven water komen. Dan moeten die schandalen er wel zijn en de afgelopen vijf jaar grossierde de VVD erin. Natuurlijk verkoopt zo’n boek beter rond verkiezingstijd, zoals ook de normen en waarden praatjes beter bekken rond de verkiezingen, althans, dat dachten de pr baasjes van de VVD.
De oplossing ligt voor de hand. Van der Steur eruit en de slimste en meest sympathieke mens van Nederland minister maken voor zolang als het duurt. Maakt weinig uit voor beleid maar oogt lekker.Â
Het haalt Rutte niet van de haak wat zijn onbetrouwbaarheid betreft. Dat is toch wel het grootste nieuwe feit in deze campagne: het intense, diepe wantrouwen van de kiezers tegenover hun premier.Â
Dat wantrouwen gaat de VVD geen kiezers kosten naar rechts, die zijn al weg. Nee, dit gaat knabbelen richting CDA en D66. Ik vermoed meer CDA omdat potentiële VVD kiezers  natuurlijk Pechtold evenmin vertrouwen. Maar ik denk ook dat er ruimte is voor een betrouwbaar iemand, de schaduw van Rutte maar dan eerlijker: ik denk dat dit een buitenkansje is voor Asscher, de enige van het stel die geloofwaardig een premier beeld zou kunnen ophouden. Let op mijn woorden.
‘Valt wel mee’ watch
De functie van persvoorlichter van de Amerikaanse president wordt onderschat. In verreweg de meeste gevallen is hij of zij degene die nieuw beleid of voorstellen presenteert of uitlegt. Hij beantwoordt vragen van journalisten die dagelijkse het Witte Huis volgen, context kennen en kunnen interpreteren en soms, zoals bleek bij de Irak-oorlog, kunnen worden gestuurd. Hij geeft informatie, zet de toon. Hij kan een boodschap doorgeven, een gerucht stoppen, waarschuwen of zelfs buitenlandse regeringen dreigen. Vaak is het de eerste kans om een bepaald ‘frame’ te presenteren. Een buitenkans.
Zijn gehoor moet de persvoorlichter vertrouwen, anders werkt het niet. Journalisten moeten ervan op aankunnen dat ze niet worden voorgelogen, gebruikt of bedrogen. In ruil daarvoor accepteren ze soms stilte of beperkt gebruik van informatie, zijn ze bereid de door de regering gewenste boodschap door te geven, al of niet met kanttekeningen. Een persvoorlichter balanceert op een wankel koord. Hij moet loyaal zijn aan zijn baas maar tegelijk ook aan zijn gehoor. Cruciaal is dat hij zijn geloofwaardigheid bewaart. Jerald terHorst vertrok in 1974 toen Gerald Ford president Nixon gratie verleende. TerHorst wist van niets en had zijn gehoor juist verteld dat dit niet zou gebeuren. Hij stond te kijk en trok daaruit de enig mogelijke conclusie.
Het is dan ook onverstandig om meteen al de geloofwaardigheid en betrouwbaarheid van de persvoorlichting te grabbel te gooien zoals president Trump afgelopen week deed. Hij stuurde zijn persvoorlichter naar de briefing room met aantoonbare onzin over het aantal bezoekers van de inauguratie. Sean Spicer vertelde wat de baas hem had opgedragen. Gaf leugens door. Spicer werd loopjongen, blijkbaar zonder eigen kritisch vermogen. Gisteren ging Spicer in de herhaling door Trumps ‘geloof’ te verdedigen dat wel vijf miljoen mensen in november illegaal gestemd hadden.
Spicer had zichzelf al kwetsbaar gemaakt door op de dag van de inauguratie een bijeenkomst zonder vragen te organiseren, éénrichtingsverkeer over hoe fantastisch en groots het allemaal ging worden. Ook de eerste persbijeenkomst met de leugens over de inauguratie was een monoloog. Vragen waren niet toegestaan. Spicer verweet de journalisten met wie hij moet samenwerken dat ze ‘opzettelijke valse verslagen’ hadden geschreven. Op bezoek bij de CIA liet de president zelf nog eens weten dat hij journalisten het laagste van het laagste vindt.
Zo heeft de regering Trump een van de belangrijkste middelen om boodschappen door te geven al meteen om zeep geholpen. Waarschijnlijk denken Trump en zijn adviseurs dat ze andere kanalen kunnen gebruiken om hun ‘alternative facts’ aan de man te brengen. Ze zullen er spijt van krijgen. Als ze de steun van de bevolking nodig hebben voor controversieel beleid, zoals ongetwijfeld een keer zal gebeuren, zal het Witte Huis geen geloofwaardige persvoorlichting hebben. Het woord van de president, via zijn voorlichter, zal betwijfeld worden. Dat is niet alleen dom, het is onverantwoord.
‘Valt wel mee’ watch, aflevering xx
Dit gaat echt leuk worden. Psycho Trump ‘believes’ dat drie tot vijf miljoen mensen illegaal gestemd hebben. Dat is de reden dat Hillary een meerderheid had, terwijl hij met astronomische cijfers had gewonnen. De psycho begon er weer over op Capitol Hill.
Allicht dat de persvoorlichter er vragen over kreeg. Moet een dergelijke fraude niet onderzocht worden? Is er bewijs? Nee, hij gelooft het op basis van studies die hij ooit gezien heeft.
Wat Sean Spicer, de persvoorlichter, ook mag hebben teruggewonnen aan goodwill na de blamages dit weekend, verloor hij vandaag weer. Het is ook lastig een idioot te verdedigen.
Maar ik denk dat dit door gaat werken. Als Trump nu al een week lang steeds weer dingen blijkt te geloven die aantoonbaar onjuist zijn, gaat het schuiven. Misschien niet bij de hard core kiezers, maar bij alle andere Amerikanen.Â
Ik zie ook uit naar de volgende tweets. Trump zal zich er steeds meer over opwinden en dan, pats, komt hij weer met nieuwe idioterie. Het is niet te verdedigen. Het gaat zijn presidentschap fataal ondermijnen.
Stel, Trump komt morgen met een boodschap dat Noord Korea op het punt staat een kernraket te lanceren naar de VS. Betrouwbare informatie. Denkt u dat iemand hem gelooft? Dat zijn bezoeker Nethanyahu oprecht en eerlijk een twee staten oplossing wil?Â
Gaat u vooral niet gerust slapen.
De Standaard, 24 januari
President Trump had het de kiezers beloofd maar de verwerping van het Trans Pacific Partnership (TPP) verdrag is een blunder. Hij presenteerde het als een economische weldaad voor het land, de terugkeer garanderend van banen en economische groei. In werkelijkheid ging TPP over strategische banden in de Pacific, de regio waarin de Verenigde Staten sinds 1898 de dominante macht is. Die macht werd in de jaren dertig en veertig aangevochten door Japan, nu door China.
Het TPP regelt handel tussen de Verenigde Staten en elf landen rondom de Pacific, maar zonder China. Het is een voordelig verdrag voor Amerika. Wat Amerika importeerde was al onbelast, goedkoop voor de consument. TPP zou juist barrières slechten tegen Amerikaanse exportgoederen. Het verdrag stelde eisen over vakbondsrechten, minimum lonen en maximum werkuren, veiligheid in de werkplaats en het zou kinder- en gedwongen arbeid verbieden. Daarnaast zou het nieuwe normen hebben vastgelegd voor digitale handel, intellectuele eigendomsrechten, mensenrechten en zelfs milieubescherming.
Veel belangrijker was de geopolitieke waarde van het verdrag. De verwerping ervan verandert niets aan de feitelijke verhoudingen in de Pacific maar beïnvloedt die wel. De bedoeling was de Amerikaanse economische orde vast te leggen, een tot nog toe succesvol beleid om landen binnen je invloedssfeer te houden. Omgekeerd wilden die landen graag Amerika binden aan hun veiligheid. Daardoor konden voorwaarden worden afgedwongen die anders niet mogelijk waren geweest. In zeven jaar onderhandelen moesten landen en leiders bepalingen slikken die moeilijk lagen bij het thuisfront.
Ze worden nu onderuit gehaald door de Amerikaanse weigering het resultaat te valideren. Daarmee is de situatie fundamenteel veranderd. Helemaal geen verdrag was beter geweest. Niet omdat China meteen in het gat kan duiken, het heeft niets te bieden. Het gaat om de sfeer. Het klinkt als een cliché maar het is de werkelijkheid: vertrouwen is geschonden. Op dit Amerika kun je niet bouwen. Het respect voor de VS is afgenomen. Niet direct het traject to make America great again.
Natuurlijk heeft Trump het verdrag niet gelezen. Hij pikte aan op de anti-handelsstemming, opgestookt door links en rechts. Er komt een punt dat zelfs president Trump ontdekt dat de belangen van de Verenigde Staten niet zijn veranderd en dat het verdrag zo gek nog niet was. De algemene teneur is dat het TPP verdrag hopeloos verloren is. Als rechtgeaarde contrarian zie ik een andere mogelijkheid, passend bij Donald Trump, namelijk een heronderhandeling. Daarin zou Trump een paar optische veranderingen aanbrengen en dan een veel betere deal kunnen claimen. De Senaat zal dat bevestigen door het verdrag te aanvaarden. De rest van Amerika en de rest van de wereld doen er goed aan zijn ego te strelen en te erkennen dat Trump een geniale onderhandelaar is. Een leugentje om bestwil.
Ik las net in the Economist dat een van de laatst shakers eerder deze maand is overleden. In Sabbathday Lake, een Shaker villlage op een kilometer of veertig van Portland, Maine, woonden nog drie resterende Shakers. Nu nog maar twee.
Lees hier mijn artikel over de Shakers.
Mijn artikel over de manier om oppositie te voeren tegen de regering van de psycho staat nu on line bij de Groene. Klik hier.
‘Valt wel mee’ watch
Ik had me voorgenomen om nu Trump officieel president is van Trumpistan niet meer te schrijven over de psycho in het Witte Huis. Helaas, we zijn pas vier dagen bezig met de regering Trump maar psycho is het enige wat je ziet.
Dat gezever over de aantallen kijkers bij zijn zestien minuten durende schreeuw. De persvoorlichter die op dag 1 zichzelf belachelijk maakte. De strategisch adviseur die een nieuw Trumpistaans woord introduceert: alternative facts.
En nu gaat de psycho zelf op bezoek bij het Congres, om de verhoudingen te verbeteren. Wat doet de psycho? Hij kan zichzelf niet beheersen en slaat ongecontroleerde onzin uit over miljoenen stemmen die vals uitgebracht zijn waardoor de grootste, beste, mooiste overwinning aller tijden er uitzag als een squeeker.
Slaap vooral niet gerust. Er zit een psycho in het Witte Huis.
Ik had daar gisteren nog niet zo bij stilgestaan maar Rutte heeft voor zijn nieuwe laagtepunt steun gezocht bij de vernedering die de haatzaaier hem liet ondergaan.
Weet u nog? Wilders die riep ‘doe eens normaal man’ en de schaapachtige Rutte die niets beter wist te retourneren dan ‘doe zelf normaal’? Veel dieper kon het niet.Â
Maar de VVD leider overtreft zichzelf. Hij maakt van zijn vernedering de slogan voor zijn herverkiezingen. Ongetwijfeld is de VVD campagne staf slimmer dan ik ben en kan ze zien hoe dit in zijn voordeel werkt.
Mij lijkt het open seizoen nu voor de man die nu al te lang is gebleven. Ik denk dat die rare advertentie bij de nabeschouwingen kan worden aangewezen als een punt waarop alles kantelde. Waarop de kiezer zag hoe hol de premier is en hoe verknocht aan de macht zijn partij. Waarschijnlijk wishful thinking, de kiezer is ongedurig, maar we zullen zien.