Sarah Palin, je moet het haar nageven, is een nogal typisch voorbeeld van een Amerikaanse politica met diepe wortels in het minder mooie dagelijks leven van de Verenigde Staten. Kent u haar nog? Palin was de vicepresidentskandidaat van de partij van de destructie, de Republikeinse Partij. Zij werd ons opgedrongen door die pilaar van goed, principieel beleid, John McCain, die zo het land hielp op weg naar Donald Trump.

Het hielp de hopeloze McCain niet en Palin, een onbetekenende gouverneur van Alaska die ontslag nam toen ze als talking head (pratend leeghoofd) op televisie meer kon verdienen. Ze peurde er een mooie carrière uit, met geld en aandacht die voor iemand met haar capaciteiten inderdaad een Amerikaanse droom was.

Ah, dat Amerikaanse gezin! De Palins zijn voorbeeldig. Dochter Bristol raakte zwanger van haar vriendje (in een interview met People, in 2008, liet ze doorschemeren weinig te begrijpen van contraceptie). Dom vriendje werd gedwongen met domme Bristol te trouwen. Ze vertelde dat  onthouding, abstinence, het favoriete paradepaardje van dezelfde evangelische lieden die Roy Moore steunden en abortus willen verbieden, geen realistische houding was. Toch zou ze willen dat het meer gepromoot werd. Ze werd ambassadeur voor een club die hiermee aan de weg timmert. Bristols belangrijkste observatie (na die dat het totaal onrealistisch is) was dat inderdaad, onthouding honderd procent garantie biedt dat je niet zwanger wordt. Jeetje.

Het huwelijk met de vader, aangekondigd onder druk van de McCain campagne, kwam nooit tot stand en in 2009 werd de brave jongen gedumpt.

Bristol liftte mee op de bekendheid van haar moeder en deed mee aan Dancing with the Stars. Ze werd zwaar betaald spreker over haar leven tot dan toe. In juni 2015 kondigde ze een verloving aan maar het aangekondigde huwelijk werd … u raadt het, op het laatste moment afgezegd. Niettemin was ons gansje zwanger van haar tweede kind – nog steeds als ongetrouwde moeder die onthouding predikte. Het sprookje eindigde gelukkig: ze trouwde later toch nog met deze ex marinier.

En nu bereikt ons het treurige nieuws dat Palins zoon, flink onder de invloed van drugs, papa Palin heeft afgerost. Het is het zoveelste alcohol en domestic violence incident. Track Palin diende als reservist in Irak. Mama claimt dat hij daar de traumatische ervaringen opdeed die hem over de rooie doen gaan en dat het de schuld is van, u raadt het, Barack Obama, omdat die te weinig doet voor ex militairen met problemen. Track was in 2011 getrouwd met, u raadt het, een hoogzwangere vriendin van high school. Een jaar later scheidde het stel.

Nee, je gunt niemand dit soort familiaire problemen. Wel maak ik graag een aantekening bij het evangelisch, conservatief Republikeins gewauwel waarmee Palin de publiciteit heeft getrokken. Als je je carrière maakt van moralistisch geneuzel, woon je in het glazen huis waar nu alles zichtbaar is.

Voor mij wordt ze pas weer acceptabel als ze erkent dat abstinence onzin is en dat zij uit ervaring weet dat evangelische prietpraat leidt tot kapotte levens en, bekeerd en wel, campagne gaat voeren voor Planned Parenthood.

In elk normaal, beschaafd land (en in elke banananrepubliek, maar daar is het standaard) zou een wet die de president, zijn kinderen en een kluit senatoren een enorm, giga financieel voordeel geeft, worden betiteld als corruptie.

In het Amerika van Donald Trump heet het belastinghervorming. De psycho, zijn kinderen, zijn schoonzoon en zijn buddies profiteren van speciale voordelen voor onroerendgoedboeren die – oh, ja, vereenvoudiging was het doel – speciaal voor hen zijn behouden. Ook is een groot deel van de successierechten afgeschaft, zodat de plutocraten die Amerika in hun greep hebben, hun vermogen zo intact mogelijk kunnen overdragen aan de volgende generatie.

Senator Bob Corker, u weet wel, die principiële man die tegen de belastingwet stemde omdat hij het begrotingstekort enorm opjoeg, en die zelfs het einde van zijn carrière aankondigde om vrij en onverveerd kritiek te kunnen leven op de corrupte baas in het Witte Huis, diezelfde Bob Corker gaat nu …. voor de belastingwet stemmen. Hij staat niet alleen te kijk als een holpratende, onprincipiële opportunist maar zou het toeval zijn dat hij als onroerendgoed bezitter voordeel trekt uit een regeling die op het laatste moment is toegevoegd aan dit vreetfestijn voor de rijken? Of misschien gelooft u niet in toeval?

John McCain, ook al zo’n principiële man die voor deze monstreuze wet stemde, is al vertrokken naar Arizona, om daar in alle rust dood te gaan. Zijn stem – dankzij Corker – is niet meer nodig. Dat komt omdat Susan Collins, de senator van Maine, ook heel principieel en moedig, claimt dat ze op wel drie terreinen concessies van haar collega’s heeft gekregen. De meeste mensen denken dat ze genaaid wordt, zelf ondergaat ze het gelaten.

En hoe zat het met Jeff Flake, de andere senator van Arizona, die een anti-trump boek schreef en zijn carrière beëindigde omdat hij niet met Steve Bannon in de modder wil rollen (en misschien ook omdat hij presidentiële ambities heeft)? Flake doet keurig wat de plutocraten die regeren hem vertellen en dat is voor deze wet stemmen.

Speaker Paul Ryan is dol enthousiast over deze wet. Ryan had ooit een onverdiende reputatie als de denker van de fiscale hervormers. Hij staat nu gewoon te kijk als de sloper van de sociale voorzieningen en, eerlijk gezegd, dat was ook altijd zijn doel. Dat wisten we, Ryan is geen flip flopper zoals die laffe senatoren. Ryan doet dit werk al jaren. Hij is al jaren waterdrager voor de Koch en Mercer families.

Zijn er nog moedige, principiële politici in Washington? Soms is er volstrekte helderheid, is een antwoord onomwonden. Nee, is dat antwoord.

Trump en zijn propaganda netwerk, aangevoerd door Fox News, zijn druk bezig met een oorlog tegen speciale onderzoeker Mueller. Baat het niet dan schaadt het niet, lijkt de redenering. Of het een opzetje is om Mueller te gaan ontslaan, blijft onduidelijk. Het zou betekenen dat een hele partij mensen in het ministerie van Justitie ontslag zal nemen omdat ze weigeren het ontslag te voltrekken.

Mueller is te goed in zijn vak om zich niet aan de regels van de wet te houden. Vandaar dat de nieuwste aanklacht, dat zijn team onrechtmatig de correspondentie van de Trump transitie in handen heeft gekregen, volstrekte onzin is. Natuurlijk weerhoudt dat de acolieten van de psycho, inmiddels gehard in Kellyann Conway stijl onzin, niet om de aanval te openen.

Het meest treurige is dat we dit soort aanvallen op de rechtsgang en de rechtstaat inmiddels gelaten ondergaan, als vast onderdeel van het politieke proces in de VS. En het is vast onderdeel, althans van de Republikeinse kant. Het gaat ook niet snel meer goed komen. Hier wordt serieuze, permanente schade aangericht.

Nog een stap op weg naar de bananenrepubliek: de regering-Trump verbiedt het gebruik van bepaalde woorden. Fetus mag niet meer, moet waarschijnlijk unborn life worden, science based is uit, moet waarschijnlijk alternative facts based. Enfin, lees en huiver.

Soms duurt het lang voor besprekingen loskomen ….

Hier de bespreking van mijn Toen de katholieken Nederland veroverden uit het Tijdschrift voor Geschiedenis. Ruijs bespreking

In de categorie het zou leuk zijn als het niet zo vreselijk was: kijk hoe een kandidaat van de psycho categorie voor een positie als federale rechter (een benoeming voor het leven) wordt ondervraagd door een senator en de meest eenvoudige vragen over rechtsgang en rechtszaken niet kan beantwoorden. En dit was niet een van de vier kandidaten die door de American Bar Association ongeschikt werd verklaard!

Het is bijna zielig hoe de PVV geleidelijk aan ten onder gaat. Nou ja, geleidelijk. De haatzaaier zag er al niet helemaal fris uit bij de presentatie van zijn lijsttrekker in Rotterdam. Nu blijkt dat de tweede partij van Nederland niet in staat is tot een eenvoudige controle of de bodemvoeders die ze aantrekt niet wat al te extreem rechts zijn.

Wilders moest zijn gisteren met trots gepresenteerde Hongaarse lijsttrekker vandaag schielijk afvoeren.

In Den Haag zal Wilders kanonnenvoer zijn voor het goedkope stuntwerk van Baudet. Die durft ook nog eens een echte partij op te zetten, waardoor het gedrocht van de haatzaaier er steeds onaantrekkelijker uitziet.

Ik wantrouw mezelf altijd als ik vaststel dat ik een hekel heb aan Chris Froome. Niet aan de persoon, maar aan de man die met een ijzersterke ploeg een spannende ronde weet dood te maken. Misschien is het een vaag gevoel dat winnaars niet te veel moeten winnen (Amstrong tartte de duivel door meer dan vijf keer te winnen).

Misschien was het de wij-doen-geen-doping houding van deze heilige boontjes. Nu je achteraf hoort dat Froome toen hij op instorten stond in de Ronde van Spanje de ademhaling wat opvoerde. En Contador maar ploeteren.

Wielrennen blijft problematisch. Als de sport al niet wordt doodgemaakt door teveel media aandacht (hele etappes uitzenden is waanzin) of door een Ronde van Italië in Israël te laten beginnen, dan is het door het onontkoombare geurtje van misbruik. Na Contadors biefstuk avonturen kan het resultaat van Froome’s overtredingen – bewust – niet anders zijn dan een schorsing en het wegnemen van zijn einduitslag.

Toegegeven, Alabama is niet het meest vooroplopende deel van de belangrijkste westerse democratie. En met een aan samenzweerderitis lijdende psycho als president, een man die nog steeds denkt dat fraude hem beroofde van meer dan drie miljoen stemmen, is het niet verrassend dat in Alabama problemen opdoken voor bona fide kiezers.

Een artikel in Slate laat zien hoe de Republikeinse (natuurlijk) secretary of state van Alabama de kieslijsten de afgelopen jaar wat heeft opgeschoond. Alabama behoort tot de staten die een lange historie hebben van opgeschoonde lijsten, politiemensen bij kiesbureaus e.d. Lees dit verhaal en je realiseert je wat er gebeurt in staten als Texas, North Carolina en Wisconsin waar ze met de kieslijsten rommelen.

Misschien had Roy Moore gelijk en was de uitslag afgelopen dinsdag niet juist – had hij met een veel groter verschil moeten verliezen.

Het lijkt erop dat de Republikeinen stug doorgaan op het pad van zelfdestructie, waarbij ik ze overigens alle succes wens.

Het gedrocht dat belastingwet heet, schijnt nu door de Huis-Senaats conferentie te zijn goedgekeurd, met als extraatje nog een extra belastingverlaging voor de hoogste inkomens – geen mitsen of maren, gewoon, recht voor zijn raap. Hoop dat sommige Republikeinse senatoren nog tot inkeer komen zou veronderstellen dat ze nadenken en een algemeen belang zouden onderkennen. Daarvoor is geen bewijs.

Verder spannen ze zich vooral in om de FBI te ondermijnen en het Rusland onderzoek van Mueller verdacht te maken. Ik vermoed dat dat aardig lukt bij de partijdige achterban maar dat ze een stevige constitutionele crisis afroepen als ze de psycho zouden steunen in het de nek omdraaien van het Mueller-onderzoek. Maar het geeft eens te meer aan dat deze Republikeinse Partij geen maat kent en meeglibbert op het pad naar autoritair bestuur waarop Trump aan het schuiven is.

Steve Bannon krijgt de schuld van het debacle in Alabama (zoals viel te verwachten zorgde de psycho dat hij altijd gelijk had: hij had altijd wel gezegd dat Moore geen kans had, daarom steunde hij Strange tot hij Strange niet meer steunde). Zijn uitgesproken campagnestatements in Florida, afgelopen maandag, laten zien dat het ene seksuele roofdier alle steun gaf aan het andere. Of het een afstraffing is voor Trump en Trumpisme, of enkel een afstraffing voor een ethisch gehandicapte kandidaat die zelfs voor een ethisch gehandicapte partij problematisch was, is niet eens belangrijk. Het gaat om het resultaat.

Persoonlijk hoop ik dat de psycho Bannon blijft steunen bij het kapot maken van gematigde kandidaten voor de Republikeinen en ook kritiek op McConnell en zijn plutocratische wrecking crew is welkom. Niets is mooier dan zelfdestructie door een uitzonderlijk destructief persoon, die geholpen wordt door een partij die al dertig jaar niets constructiefs heeft geproduceerd.