Seegers niet thuis over founding fathers

Misschien vroeg u zich af (ik denk het niet) hoe Gert Jan Seegers gereageerd had op mijn mail die hem terecht wees over het inlijven van de Founding Fathers en Lincoln in de reli sfeer. U weet wel, hij dacht dat One nation under god het motto was van Jefferson en Hamilton.

Die reactie was er niet. Niets van gehoord. Nou weet ik wel, hij heeft wel wat belangrijkers te doen, het volk overtuigen van de noodzaak van god in Nederland. Maar toch.

Vriend van de haatzaaier en de pedo’s

Een goede vriend van onze eigen haatzaaier, Milos Yiannopoulos, een uiterst rechtse provocateur, heeft zichzelf met zijn grote mond buitenspel gezet. Geen vermaak leuker dan leedvermaak en ik zie deze idioot graag vallen.

Yiannopoulos, die een carrière heeft gebouwd op ‘ik roep maar wat’, riep maar eens wat over dertienjarige jongetjes en sex. Dat viel verkeerd bij de conservatieve club die hem net had geboekt voor wat opruiende praatjes op hun jamboree. Hij is nu ook zijn 250.000 $ boekcontract kwijt.

Het zou plezierig zijn als we via Yiannopoulos nog een sneer naar onze haatzaaier zouden kunnen maken. Maar ja, na het flauwe ‘interview’ waarin Rick Nieman zichzelf belachelijk maakte, zal niemand de kans meer krijgen om ‘de premier kandidaat’ die zich een democratisch politicus noemt nog een vraag te stellen.

Ook Baudet was dol op Yiannopoulos.

Ik heb ook met stijgende verbazing, voortkomend uit mijn naïviteit het verhaal gelezen over het journaal de ‘geweldige opkomst’ voor de haatzaaier in Spijkenisse rapporteerde. Verontschuldigingen geaccepteerd maar Breedveld (die was het toch?) mag niet meer over Wilders rapporteren. Afgesproken?

Wagendorp fileert vanochtend in de Volkskrant de treurig stemmende PvdA campagne. Terecht.

Asscher begint te wanhopen

Het spijt me te horen dat Asscher zo pessimistisch is over zijn eigen kansen dat hij rekeningrijden zoals voorgesteld door Groen Links aanvalt. De aanvallen op Klaver, ook door Dijsselbloem, hebben iets wanhopigs. Maar met het rekeningrijden en het argument dat ‘de gewone man’ dan niet meer ‘normaal’ naar zijn werk kan is meer aan de hand.

Als je dat zo hoort klinkt het als de boodschap van iemand die zelf niet meer gelooft in zijn kansen. Die advertentie met die mallotige tekst was al een teken, dit voegt er aan toe.

Maar op de merites: het wordt tijd dat rekeningrijden wordt ingevoerd. 

In het kader van mijn deelnemen ook naar Klaver gekeken bij Buitenhof. Ging hem goed af. De vragen van de interviewer van dienst waren weinig effectief maar Klaver haalde eruit wat hij kon. 

Asscher had het kabinetsbeleid moeten omarmen en daarop verder bouwen

In de NRC gisteren een analyse van diverse lieden over de campagnes tot nu toe. 

Mij uit het hart gegrepen was het verwijt aan Asscher dat hij de verkeerde strategische keuze heeft gemaakt. Hij had het regeringsbeleid moeten omarmen en van daaruit moeten verder bouwen. Nu valt hij tussen de wal en het schip. Inderdaad, ik denk dat Samsom dat beter had gedaan, anders. Nu is Asscher steeds de lul in debatten. Alle verdediging van het kabinetsbeleid die wel geloofwaardig overkwam, heb ik gehoord van Dijsselbloem.

Ook het verlies van de SP aan de PVV blijft interessant (ook verlies van de PvdA aan de PVV). Dat zijn Trump kiezers, die in wanhoop stemmen op iemand die ze niet vertrouwen. Met name de SP heeft niets gedaan, niets gezegd om vertrouwen te winnen dat zij het beter kunnen. Dit is Roemers laatste campagne, tijd om er wat leven in te blazen.

Nee, Gert Jan Segers, de founding fathers deden niet aan One nation under God

Over geschiedenis gesproken. De krant zonder mening had gisteren drie mooie items van historisch geklungel.

In een interview beweert Gert Jan Segers, lijsttrekker van de Christen Unie, dat ‘One Nation Under God’ de slogan was van de Amerikaanse Founding Fathers.  Hij wil betogen, geloof ik, dat het goed als landen onder gods hoede de wereld runnen.

Laat dat nou ironisch zijn. Deze kreet werd in 1954 toegevoegd aan de Pledge of Allegiance om de communisten te laten weten dat god aan de Amerikaanse kant stond. Heeft niets met de Founding Fathers te maken die inderdaad niet a-religieus waren, zoals hij zegt.

Niet a-religieus. Maar om de deïst Jefferson bij de christelijke joodse traditie in te lijven gaat me wel erg ver. Hij babbelt verder over de goddelijke inspiratiebronnen van Abraham Lincoln en de afschaffing van de slavernij. Mmm. Lastig verhaal. Lincoln gaf niets om geloof, en zijn reden voor afschaffing van slavernij hadden weinig met religie te maken en alles met civic society.

Verderop in de krant bewijs Michael van der Galiën zijn vaker blijkende onkunde door de Duitsers in de Fransen tijdens de Tweede Wereldoorlog samen kerst te laten vieren. Dat deden ze, dacht ik, één keer maar tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Tenslotte eindigt Derk Jan Eppink zijn altijd inzichtrijke column (inzicht in de lobby strategie van de Republikeinen) met de woorden ‘Het is een rendez-vous avec l’histoire’. Imponerend, maar ik ken de kreet alleen in de versie van Franklin Delano Roosevelt die zijn achterban in 1936 voorhield dat ze een ‘rendez vous with destiny’ hadden. Veel mooier en ook veel toepasselijker op Eppinks verhaal. Misschien kan hij volgende keer nog eens uitleggen hoe FDR Amerika redde van zijn eigen slechtste impulsen.

Geschiedenis, altijd lastig.

RTL bedenkt zich

Kijk, dat is nou eens leuk. RTL heeft de rug gerecht en doet toch een verkiezingsdebat op 26 februari, zonder die twee gezellige samenwerkers, PVV en VVD. Gelukkig heet het ook niet meer premier debat want die keuze hebben we niet in Nederland.

Zouden ze spijt hebben? Zou Wilders lekker carnaval gaan vieren? Een buitenkansje om zich te profileren, vooral voor Asscher en Roemer. Nou ja, die Limburgers die op de haatzaaier stemmen blijven echt niet thuis van hun carnaval.

Zo krijg ik wel heel gemakkelijk gelijk dat bij dat debat niemand zou deelnemen die premier ging worden. Dat is nu zeker.

Het gaat niet goed met de PvdA campagne

Het is te veel gezegd dat ik hoge verwachtingen had van Lodewijk Asscher als campagnevoerder. Ik dacht en denk dat twintig zetels toch wel het natuurlijke minimum is voor de PvdA, dat alles daarboven meegenomen is, als het daaronder zakt een blamage.

So far, so bad. Asscher had een goed congres en een goede toespraak. Maar ik begrijp de keuzes van de campagne niet. Dat gezeur over ‘progressief patriotisme’ en ’trots op Nederland’ lijkt me precies dat, gezeur. Een al te doorzichtige poging om de gewone man die dreigt naar de haatzaaier af te dwalen te laten horen dat ook de PvdA sterk is voor Nederland. 

De advertentie in de krant zonder mening droeg dat uit. ‘Wij zijn Nederland’, met veelkleurige poppetjes, Jip en Janneke zinnen en waarlijk stupide constructies als ‘Nederland, maak je los uit de traditie van Brexit en Trump’. Ik hoorde ook de commercial die de PvdA maakte onder de vlag ‘wij begint bij mij’. Ik geloof er niet in.

Ik zie een campagne zonder thema, zonder grote onderwerpen, zonder het grootste probleem, deelname aan Rutte II, aan te pakken. Een lijsttrekker die weinig vertrouwen heeft (deels door zijn overwinning op Samsom) en weinig vertrouwen oproept. Totaal niet onderscheidend. Ligt dat aan Asscher? Ja, in zoverre als de keuzes die de campagne maakt de keuzes van hem zijn en van niemand anders. Hij begon goed met een belastingverhoging voor de rijken maar door hoor ik hem niet meer over. Wel over wij (en de implicatie dat er een zij is – niet zo bedoeld maar voor mij onmiskenbaar) en trots.

Ik zie het somber in.

PVV en VVD trekken samen op

Geen premier debat. Ik vond dat altijd al nonsens aangezien drie van de vier of vijf daar überhaupt niet voor in aanmerking zouden komen.

Maar interessant te zien dat PVV en VVD al lekker samen optrekken. Zo kennen we ze weer. Geen debat nodig om te weten of we hen moeten vertrouwen of niet.

Hoe Rutte steeds gered wordt door D66

Ik lees in de krant zonder mening dat veel potentiële D66 kiezers toch voor de VVD zouden gaan om de haatzaaier af te stoppen. Ben ik de enige die hier een epische ironie ziet?

Pechtold heeft zichzelf groot gemaakt over de rug van Wilders, die hij al doende ook groot maakte. Ik ben het niet vaak eens met Dion Graus maar zijn advies, uit de hondentraining, om een keffertje, een aandachtszoeker te negeren, leek me goed getroffen.

In een ver verleden heb ik die discussie ooit binnen D66 gevoerd. Moest Pechtold niet eens ophouden, na dat succesvolle eerste jaar, met zich te profileren tegenover de haatzaaier? Ik kwam er niet ver mee. Hij zag dat het peilresultaten opleverde en ging gewoon door. Hij vond het zelfs een succes. Hoe je na tien jaar bakkeleien de dreiging van de PVV als grootste partij een succes kunt noemen, ontgaat me.

Pechtold krijgt sowieso loon naar werken. In 2012 verloor hij voorspelde zetels doordat kiezers in de tweestrijd PvdA-VVD naar beide partijen afdwaalden, waardoor we overigens een inferieure kwaliteit kamerleden kregen, wat een tamelijk domme dame van de VVD nog maar eens bevestigde. D66 redde Rutte met het lenteakkoord en werd daarvoor gestraft bij de verkiezingen waardoor D66 niet kon mee regeren.

Dat gaat hem deze keer niet gebeuren, vandaar dat Pechtold meteen al in de markt was als minister president (omdat zijn ministerschap zo’n succes was) en zelfs opstapt als partijleider als D66 niet in de regering komt. Nogal wat onzin voor iemand die als volksvertegenwoordiger gekozen wil worden.

Maar nu wordt hij ook nog eens gestraft voor zijn oppompen van Wilders. Potentiële D66 kiezers die weer naar Rutte gaan omdat de PVV anders te groot wordt. D66 die weer voorspelde winst kwijtraakt. Rottenberg schreef ooit dat hij Pechtold een geniale strateeg vond. Inderdaad, petje af. Rutte is hem eeuwig dankbaar.

Eerlijk is eerlijk: lof voor radio 1

Ik luister tegenwoordig rond lunchtijd (eigenlijk alleen na 1 uur moet ik erbij zeggen) weer naar Radio 1. 

Ik heb daar zo lang over gekankerd dat ik nu toch moet vaststellen dat ik het vaak bijzonder aangenaam en interessant vind. Oh Oh Den Haag is soms een hoop gezever in de ruimte maar soms ook echt interessant.

In het algemeen zijn er  langere interviews die niet als hapklare brokken worden opgeserveerd. Ik hoorde serieuze items over klassieke muziek, net als items over populaire muziek waar ik weer niets vanaf weet en ook niet wil weten. Maar fair enough, als ik hoop dat veel mensen klassieke muziek omarmen, moet ik zelf ook die muziek uitzitten.

De overdaad aan sport blijft afstompend, vooral als kletsmajoren als die ex-schaatser zijn ziel blootlegt de ruimte krijgt en neemt.

Soms luister ik ook een stukje voor 1 uur, dat valt dan weer niet mee.

Enfin, for what it’s worth, en waarom zou het u interesseren: complimenten voor de twee presentatoren en de redactie die er een beter programma van gemaakt heeft.