Nikki breakthrough

In de meest recente CNN peiling zou Nikki Haley de enige Republikein zijn die Joe Biden kan verslaan, met zes procentpunten maar liefst, meer dan de marges van meting. Overigens zouden alle anderen in de buurt van Biden komen, wat Democraten zorgen zou moeten baren.

Ik zag vandaag het interview van Jake Tapper met Haley en was onder de indruk. Haley straalde zelfvertrouwen uit, was goed gebriefd, ontliep antwoorden die haar niet uitkwamen en maakte een aantal interessante punten.

Een weinig belangrijk maar veelzeggend punt: ze praatte over Biden niet als president Biden maar altijd gewoon Biden. Dat is niet beleefd, zeker niet als Tapper je nog steeds aanspreekt als Ambassador (Haley was ambassadeur van Trump bij de VN). Flauw en erger was dat ze vicepresident Kamala Harris aansprak als Kamala. Het kindmeisje dat ergerns in de wildernis rondloopt. Flauw maar effectief, want reken maar dat in de campagne Harris het doelwit wordt – dat krijg je als de presidentskandidaat superbejaard is.

Wat Haley ook effectief deed en wat, denk ik, ook een campagne onderwerp zal worden is dat ze zowat alle problemen bij het Congres neerlegde – nadat ze eerst Biden onderhanden had genomen. Tapper liet haar met te veel wegkomen. Het congres moet immigratiebeleid maken, zijn werk doen. Ja, duh. Kleine Bush stelde dat voor in 2006, het Republikeinse congres wilde er niet van weten. Een brede groep senatoren, inclusief McCain en de windvaan Marco Rubio, kwamen met een voorstel in 2013. Het Republikeinse congres weigerde dienst. Trump stelde niets voor.

Het congres moet zijn werk doen. Herhaal. Herhaal. 

Tapper liet haar te veel ruimte bij haar antwoord op de vraag wat ze vond van die maffe senator Tubberville die 300 militaire benoemingen tegenhoudt omdat het Pentagon reiskkosten vergoedt voor wie in militaire dienst in een staat terecht komt waar abortus is verboden. Ze leek de voorkeur te geven aan 300 individuele stemmingen wat inderdaad, zoals Tapper stelde, bijzonder onverstandig is. Zo worden generaals en majoors politieke speelballen. De traditie is dat zo’n groep in zijn geheel door de senaat zonder debat wordt benoemd.

Bent u er ook voor, vroeg Tapper, net als Trumps schoothondje Ramaswamy, om in Amerika geboren kinderen van illegalen die volgens het veertiende Amendement automatisch Amerikaan worden, het land uit te gooien? Ze antwoordde niet en Tapper drukte niet door. Ze had gewoon nee moeten zeggen. De grondwet kun je niet naar believen aanpassen.

Over de misdaden van Trump zei Haley dat in een rechtsstaat er eerst een veroordeling plaats moet vinden voordat iemand schuldig is. Ze schopte de bal dus vooruit, maar Tapper drong niet aan waarom ze zelfs een veroordeelde Trump geschikt achtte voor het presidentschap. Haar laffe stellingname werd niet bevraagd.

Over China sloeg Haley te veel havikachtige taal uit. Ze wil van het land een vijand maken. Zover is het nog niet. Ze viel Biden aan voor praten met Xi, wat me onzinnig lijkt (en dat gelooft ze ook niet echt). Ze zou Taiwan helpen maar zei niet ronduit dat een aanval op Taiwan een aanval op de VS zou zijn.

En zo door. Het was een bravoure stukje van vijftien minuten waarin Haley de ruimte pakte die ze kreeg van Tapper. Ik weet het nog uit de tijd dat ik zelf mediatrainingen gaf: als je doorgaat met praten, ook als het met de oorspronkelijke vraag niets te maken heeft, kun je je eigen punt scoren. We noemden het de Wiegel methode: ‘heel interessante vraag die u stelt, maar wat de mensen in het land echt willen weten is ….’ Vul het VVD programma maar in.

Ik blijf erbij dat elke andere Republikein dan Trump Biden kan verslaan en dat Trump niet de Republikeinse kandidaat wordt. Ergo …

Ook goed was Jetten bij Buitenhof.