Een paar onderwerpen voor kleine overpeinzingen.
Over abortus. De zeloten lijken op weg om in Amerika abortus zo moeilijk mogelijk te maken, vooral voor vrouwen die niet de middelen of de kennis hebben om zich los te maken van wrede mannen in Texas en zuidelijke staten. Altijd onderbelicht blijft dat Amerikanen niet over seks durven te praten, vaak niet weten hoe voorbehoedsmiddelen werken en in staten als Florida het zelfs verbieden om seks of sekse of wat dan ook ter sprake te brengen. Het resultaat: de meeste abortussen van alle westerse landen.
In de slipstream daarvan ook discussie in Nederland. Gelukkig is de vijf dagen bedenktijd al bijna afgeschaft. Maar ook hier zitten de zeloten op het vinkentouw, pogend het vrouwen die een moeilijke keuze moeten maken het zo moeilijk mogelijk te maken.
Het gaat altijd over het recht van de vrouw om over haar lichaam te beslissen. Terecht. Maar ik zou ook wel het recht van een kind om gewenst te worden in de strijd willen zien. Pro life betekent ook dat je het leven dat geboren gaat worden een behoorlijk leven wilt geven en dat begint met gewenst te zijn.
Ander onderwerp: Afghanistan. Wat mij het meest verbaast is dat het Taliban regime niet erkend wordt. Ze hebben de oorlog gewonnen, fair and square. Het zou de verliezers passen om dat te erkennen. Een langdurig spelletje om veranderingen in het regime af te dwingen door het te chanteren lijkt me net zo immoreel als de lang uitgesponnen oorlog was. Het is moeilijk verlies te erkennen. De VS deed er even over om Vietnam te erkennen, of China for that matter. En de Sovjet Unie werd pas door FDR erkend. Dat kan beter.
Een ander terugkerend zeuritem: het democratisch gehalte van D66. Ik heb er al eerder over geschreven en niets verbaast me. De Pechtold kliek hield en houdt de partij stevig in zijn greep. Het was volstrekt duidelijk dat Kaag zou moeten werken met een partij apparaat dat niet het hare was. Daar betaalt ze nu de prijs voor.
En tja, die van Drimmelen was lobbyist voor hetzelfde kantoor waarvoor Van Engelshoven lobbyde toen ze partijvoorzitter was. Er waren goede redenen waarom ik in 2007 voorzitter wilde worden. Helaas geldt een aantal van die redenen nog steeds.
Oh ja, en de psycho in Florida is kwaad weggelopen uit een interview met de tamelijk vervelende Piers Morgan. Bedoeld als aankeiler van een nieuwe Murdoch onderneming. Trump zou boos geworden zijn toen Morgan zei dat hij de verkiezingen toch echt verloren had. Ik ben al helemaal in samenzweer modus. Is dit enkel een truc om die Murdoch (Fox en Wall Street Journal en New York Post – de Telegrafen van Amerika) onderneming publiciteit te geven?