En de winnaar is een Trump-in-het-kwadraat.

Okay, Vivek Ramaswamy (sorrry, ik moet steeds een naamcheck doen), is in elk geval als luidruchtigste en meest enthousiaste Trump hielenlikker uit het debat gekomen. Dat is niet helemaal verrassend, wat wel opmerkelijk was hoe weinig de anderen produceerden.

Ik moet bekennen dat ik niet alle twee uur heb zitten kijken. Maar ik heb niets gezien/gelezen over Hutchinson en Tim Scott. En oh ja, Doug Burgum die de kwaliteiten van een kleine staatsgouverneur opspeelde, maar niet kon verhullen dat hij er alleen stond omdat hij zijn plek had gekocht (hij bood je 20 dollar als je 1 dollar steun aanhem overmaakte – precies het soort screw you plan dat boze Trump stemmers hebben ondergaan: gekochte steun en dan de belasting voor de rijken verlagen). Scotts stilte verrast wel een beetje, maar ja, hij staat er alleen maar voor het vicepresidentschap.

Niki Haley’s prestaties amendeer ik in de latere analyses. Ze was de enige die serieus Ramaswamy’s idiote isolationisme aanviel en, bless her heart, Trump, en blij implicatie haar eigen partij, verweet dat hij voor gigantische begrotingstekorten had gezorgd. Niet dat zij er iets aan ging doen, zeker niet met belastingverhogingen voor de absurde onderbelaste rijken.

Chris Christie deed wat hij moest doen, minder krachtig dan ik zou hebben gehoopt, maar hij moest weer over een pro-Trump Fox publiek heenpraten. Dat was ook al een probleem bij het Trump interview. Helpt niet.

DeSantis was zichzelf en leverde dus opnieuw helemaal niets. Zijn manier van werken werd duidelijk bij de vraag over klimaatverandering (door iedereen grotendeels ontdoken), waar hij een boze, autoritaire en weinig overtuigende boutade afstak. In de NYT vandaag een mooi artikel van  Thomas Edsall over DeSantis. Analisten maken brandhout van zijn ongeloofwaardigheid. Een quote omdat hij zo mooi is: 

“Everything about DeSantis,

by contrast, seems calculated. He’s the Yale and Harvard guy now complaining about intellectuals and elites. He’s talking about wokism and critical race theory, when no one knows what those are (even Trump noted no one can define woke, though he yells against it himself). When he tries to be as visceral as Trump, he just comes off as weird. DeSantis saying he’s going to start “slitting throats” reminded me of Romney’s “severely conservative.” While DeSantis’s is a dangerous escalation of violent imagery, they both sound bizarre and unnatural.”

En deze, op de vraag of hij vrij mocht associëren op beide heren – een mooie beschrijving van wat Trump populair maakt (en tegelijk zo ineffectief als president, maar dat terzijde):

“David O. Sears, a professor of psychology at U.C.L.A., wrote by email that he “was inspired by your inquiry to do a free association test” on himself to see what he linked with both Trump and DeSantis.

The result for Trump was:

Archie Bunker, trash-talking, insulting people, entertaining, male, white, older, angry, impolite on purpose, Roller Derby, raucous, uninhibited, tell it like it is, high school locker room, dirty socks thrown in a corner, telling his locker room buddies that he threw his mom the finger when she told him to clean up his room for the millionth time (but of course didn’t dare).

For DeSantis:

Serious, boring, no sense of humor, Wimbledon, ladies’ tea party, PBS/NPR, civics class, lecture, Ivy League, expensive suit neatly pressed hanging in the closet. “Yes, Mom.” “

Op Hutchinson na zouden ze allemaal Trump opnieuw steunen en daarmee maakten ze alle zes duidelijk dat voor dit kiezerssegment het inderdaad niet nodig was voor de psycho om op te draven. Vijf kandidaten die Trump omhoogsteken (Pence wat minder) en die allemaal de Trump-kiezers willen overhalen. Leg me maar eens uit hoe dat moet werken. Ik moest dit veranderen omdat ik het laag geheven handje van Christie niet had gezien. Hij ondermijnde zijn eigen verhaal door de veroordeelde crimineel wel als kandidaat te accepteren. DeSantis keek eerst naar links en naar rechts wat de anderen deden.

Ik moet dan ook zeggen dat Christie misschien wel de grootste teleurstelling was, gisteravond. Wat had hem verhinderd te zeggen: okay, Trump mag nooit meer in de buurt van het Witte Huis komen. Ik zal hem nooit steunen. Maar ik zal u vertellen wat ik als goede Republikein zou doen als ik er wel zat…. Hij kwam niet eens in de buurt.

Ramaswamy stal een uitspraak van Obama en werd door Christie terecht gewezen. Hij mag de ‘winnaar’ zijn van dit debat dat niet ging over inhoud maar waar hij toch serieuze inhoudelijke problemen creëerde met zijn standpunten over Oekraïne en gratieverlening aan de supercrimineel. Winnaar, maar waarvan precies?

De Republikeinen die Ramaswamy lijmde zitten bij Trump. Hij heeft een groepje die Trump kwijt wil maar eigenlijk niet misschien overgehaald om naar hem te kijken. Maar ik denk niet dat hij degene is die kiezers van Trump zelf gaat weghalen.

Wat me opviel in de analyses van de pundits, mensen die poltiiek bekijken voor hun dagelijks brood, was hoe irritant zij Ramaswamy vonden. Een performer, maar niet zo goed als Trump (zie hierboven) met extreme standpunten. En inderdaad, de vraag werd niet gesteld, maar waarom is zo’n hielenlikker eigenlijk kandidaat in een campagne waarin zijn idool de front runner is?

Nieuwe peilingen, denk ik: Trump onveranderd, Ramaswamy up, Scott en Haley down. Out for the game: Hutchinson, Burgum en, vermoed ik, ook DeSantis al zal die nog napruttelen.