Obama’s Rusland dilemma

Het rapport in de Washington Post over de manier waarop Obama omging met de Russische interventie in de verkiezingen is fascinerend. Had Obama meer kunnen doen? Lastig te zeggen, zeker met de wijsheid achteraf hoe het gelopen is.

Obama had het probleem dat als hij de interventies van Moskou aan de grote klok zou hangen, dit ongetwijfeld door de Republikeinen zou worden uitgelegd als een manier om Clinton te laten winnen. Trump had immers al maanden lopen te roepen dat het verkiezingssysteem corrupt was en dat hij niet zou kunnen winnen omdat de Democraten dat zouden voorkomen.

Ik herinner me een verhaal over onderzoek naar contacten tussen Russische computers en die van de Trump campagne. Ik heb het niet teruggezocht, maar ik geloof dat we er toen weinig aandacht aan besteedden. Trump was immers een gevaarlijke idioot maar iemand die nooit president had kunnen worden.

Je moet het Trump nageven, zijn routine van verdachtmakingen om een pad voor zichzelf te creëren, werkt (zie gisteren over het Rusland onderzoek). Door corrupte verkiezingen te roepen kon hij voorkomen dat de corruptheid van de verkiezingen werd aangekaart.

Terecht wordt opgemerkt dat Obama niet moet worden beoordeeld op de uitkomst. Het was niet zijn taak te voorkomen dat zoveel domme en cynische Amerikanen de psycho in het Witte Huis zetten.

Ik ben nu ver gevorderd in het boek Shattered over de Clinton campagne en kan alleen maar zeggen dat Clinton het verlies alleen maar aan zichzelf had te wijten. Je haren rijzen te berge als je leest over de arrogantie, het slechte management, het gebrek aan visie en programma, de struisvogelmentaliteit en, het moet toch gezegd, het gebrek aan kwaliteit van de kandidaat. Ik heb altijd gevonden dat ze niet in staat is te leren en ja hoor, alle fouten van 1993 en 2008 worden nog eens gemaakt. Ongelooflijk, maar het doet je vermoeden dat haar presidentschap niet goed zou zijn afgelopen. Ze had het gewoon niet.