Een onervaren über Trump supporter als Speaker – de psycho laat zien wie de baas is

En opnieuw een misselijk makende moordpartij door een rondschietende malloot, dit keer in Maine. Je bent in Amerika nergens veilig voor de wapens die het land hebben overspoeld.

Over conservatieven gesproken, het Republikeinse Huis heeft na drie valse starts, nu toch eindelijk een leider gekozen, iemand die Speaker moet worden. Mike Johnson is echter wat je noemt een figure head. De afgevaardigde uit Louisiana is te onervaren om het schip zelf te kunnen sturen, hij wordt gestuurd door de Trumpies, door lui als Jim Jordan, die zelfs net iets te vergiftig was (en te Trump achtig in zijn maffia methoden om stemmen te winnen) om Speaker te kunnen worden.

Johnson is een authentiek sociaal culturele conservatief, voortdurend in gebed en de meest achterlijke standpunten innemend over culturele onderwerpen. Hij is een verkiezingsontkenner in het kwadraat, mede schrijver van brieven om Trump aan zijn overwinning te helpen. Geen wonder dat Trump de man steunde (nadat hij eerst andere kandidaten dan Jim Jordan onderuit gehaald had – wat voor McCarthy overigens zijn verdiende loon is). 

Het punt is dat van Johnson geen verreikende tweepartijen standpunten of handreikingen kunnen worden verwacht. Dat bevestigt het patroon van de afgelopen dertig jaar: als er een Democraat in het Witte Huis zit, vervallen de Republikeinen in een stupide nihilisme, waardoor er niets gebeurt. De regel vanaf Gingrich: er moet een meerderheid zijn in de meerderheid van Republikeinen voordat er iets gebeurt. Dat betekent obstructie en het zal niet gaan veranderen.

Ik had ongelijk. Er zat geen compromis Speaker aan te komen. De poging om McHenry, de tijdelijke Speaker ruimere bevoegdheden te geven (hij was verstandig genoeg om niet zelf te kandideren) of McCarthy terug te halen, beide met hulp van Democraten, liepen nergens op uit. Of beter, begonnen niet eens. Inmiddels is duidelijk dat McCarthy in zijn strijd met de acht rechts radicalen nooit ook maar een gesprek is aangegaan met de Democraten. 

Johnson gaat niet lang overleven, schat ik zo – maar u weet, mijn voorspellingen zijn niet zo best. Half november moet er weer een deal gemaakt worden om te voorkomen dat de overheid op slot gaat. Het zal weer vooruitgeschoven worden en als die rechts radicalen echt prinipes hadden dan zouden ze dat ook weer tegenhouden.

Inmiddels staat Amerika te kijk als een bananenrepubliek waar de meerderheidspartij vechtend over straat rolt en waar een criminele psychopaat in een van de twee partijen aan de touwtjes trekt. Overigens zijn de kansen dat de Republikeinen het Huis behouden in 2024 weer toegenomen. In North Carolina heeft het Republikeinse staatscongres de kiesdistricten gegerrymanderd. Alle Democratische kiezers, vooral te vinden in de drie stedelijke gebieden, zijn in drie districten gestopt. In de rest van de tien districten wonen te weinig Democraten om de plattelands Republikeinen te kunnen bedreigen. Vier zetels winst, schat de New York Times.