Ik had het gisteren met een bekende over de satirische programma’s in de VS. We waren het er over eens dat John Oliver met kop en schouders er bovenuit steekt.

Ook waren we het er over eens dat Stephen Colbert scherp en sluw is maar zichzelf hopeloos heeft klemgezet door iedere tweet van Trump op Trumpiaanse wijze voor te lezen. Het werkt niet meer, is irritant. Ik snap niet goed waarom Colbert er mee door gaat, ik dacht dat hij slimmer was.

Dat geldt ook voor Saturday Night Live waar de Trump imitatie ver over zijn houdbaarheidsdatum heen is. Hoe komt het dat mensen niet zien dat ze te lang met iets doorgaan? Pechtold die eerst de haatzaaier en nu de haatzaaier lite tot obsessie maakt.

Een columnist die dat ook niet goed begrijpt is Paul Krugman. Was hij aanvankelijk verfrissend en economisch onderlegd kritisch, nu is hij vooral een repeterende plaat die schrijffoefjes probeert om zijn punt te maken – steeds hetzelfde punt, dat Trump en de GOP een dievenbende zijn. Daar heeft hij gelijk in maar hij zit zichzelf in de weg.