De delegitimering van Trumps presidentschap

Het heeft zijn amusante kanten om Trump te zien spartelen in zijn egogevangenis. Rusland kan geen invloed gehad hebben op zijn overwinning want dan zou hij niet de grootste, de beste, de meest idiote en zo nog wat ‘grootste’ zijn geweest. Ik vrees dat dit de meest persistente inkijk in Trumps presidentschap biedt: een verongelijkt gevoel als iemand op hem tekort doet, volgens hemzelf.

Dat gezegd zijnde is de invloed van de Russische campagne natuurlijk nooit te traceren. Het was niet Poetin maar Trump zelf, geholpen door zijn Republikeinse Partij, die de democratie en de democratische processen in diskrediet bracht. Het waren de gewone kiezers die daar niets om gaven. Voordat we dus alle problemen bij Poetin neerleggen zullen we eerst de wankele staat van de Amerikaanse democratie moeten bekijken.

Had Clinton zonder Poetin gewonnen? De lekken over de emails en andere zaken deden haar geen goed. Maar er was meer aan de hand. Clinton was een vreselijke kandidaat. Wat de Russen ook gedaan hebben, Clinton versterkte het door foute reacties. De FBI heeft ook niet geholpen maar ik zie nog niet meteen hoe dat door Poetin beïnvloed is.

Wat is het resultaat dan? Poetin heeft zijn president. Het is een perfecte chaos strategie. Trump is niet aantrekkelijk omdat hij Poetin onderschat, aardig vindt of een voorkeur heeft voor autoritaire lieden. Trump is aantrekkelijk omdat hij chaos veroorzaakt. Dit wordt een perfect storm van chaos presidentschap en dat doet Amerika in de wereld maar ook binnenlands geen goed.

De legitimiteit van het Trump presidentschap is ondermijnd. Zo gezien is het leuk om Trump een koekje van eigen deeg te zien krijgen: jarenlang hield hij de birther nonsens vol om Obama te ondermijnen. Doet het er wat toe? Jazeker, het ambt van president zal uitgehold worden, schade lijden en er zal een punt komen waarop Amerikanen weer iemand als president willen hebben waartegen ze op kunnen kijken. Daar ben ik banger voor dan voor de Trump chaos op zich.

De Republikeinse Partij heeft zichzelf voorgoed in diskrediet gebracht door al jaren ondermijning van de democratie te tolereren en te stimuleren. Niemand heeft iets gezegd toen Trump zijn uitspraken deed over democratie, het niveau van de campagne omlaag haalde naar zijn eigen karaktertrekken, de instellingen van de regering ondermijnde.

Pas nu, nu het te laat is, beginnen zogenaamd karaktervaste Republikeinen als McCain en Graham geluiden te maken. Ze hebben te maken met een partij die bereid is zelf de oren naar Poetin te laten hangen. Het is een smakeloos spektakel maar het zijn wel de Republikeinen die de macht hebben.

En Poetin die tevreden ziet hoe Amerika verder afdaalt in derde wereld regionen.