Ik heb mijn ING rekening al jaren geleden opgezegd, een van de eerdere keren dat deze bank liet zien zijn zaken niet op orde te hebben. Moet u ook doen.
Wat me fascineerde was de parade van bekende gezichten, the usual gang.
Hamers natuurlijk. Die wilde in het NRC-zomergesprek niet praten over zijn loonsverhoging – de enige reden dat hij was uitgenodigd. Nu blijft hij na een gezichtloze misdaad (de bank is geen persoon, behalve als hij lobbiet) lekker zitten. Heel verstandig, hij kent het bedrijf van binnen en van buiten, zei een commisaris. Zit er al 28 jaar en sinds 2013 is hij de baas. Had geen idee – zegt hij – wat er (niet) gebeurde.
We zagen en hoorden hem zelf niet. Hij krijgt dit jaar geen bonus. Achgottog. Kan hij die van de afgelopen vijf jaar ook even teruggeven?
Dezelfde man die de RvC een half jaar geleden nog die enorme loonsverhoging wilden geven. Moet, moet, want anders gaat hij naar het buitenland. Well, good luck with that.
Waarom was de compliance niet in orde? Het kost alleen maar geld en levert niets op. Waarom zou je er niet mee proberen weg te komen? Lessen geleerd van 2008? Reken maar. Alles kan. En als het misgaat, betaalt de belastingbetaler de schade.
Er was Van der Veer natuurlijk. Verdedigde de loonsverhoging, wist dat er een boete aankwam maar zag alleen maar goede kanten aan zijn club.
Hans Wijers natuurlijk die zag dat zijn baas niets fout gedaan had (ook niets goeds blijkbaar) en gewoon moest blijven.
Op televisie kwam nog Nout Wellink die met het grote gezag van een man die het allemaal al eens gezien heeft, zeker wist dat dit een andere categorie van fouten was. Niets fout gedaan. Niets gedaan. Daar is niets mis mee.
Het is misschien flauw om dit te verbinden met Rutte en zijn belofte aan Unilever die ons 2 miljard per jaar kost en de vele door Rutte bewonderde bewindslieden die moesten aftreden nadat ze eigenlijk niets fout gedaan hadden. Maar ik doe het toch. Er heerst een klimaat van vergoelijken en, erger, vergoelijken van ondernemersmisdragingen.
Het wordt tijd dat we weer eens gewoon onderkennen dat ondernemingen geen maatschappelijke doelstellingen hebben. Ze willen geld verdienen en doen alles waar ze mee weg kunnen komen om dat te doen. Het vereist een sterke overheid om dat te reguleren en te controleren, want je kunt ze niet vertrouwen.De VVD is tegen een sterke overheid, vertrouwt zijn vrienden. Je ziet wat er van komt.
De bende van de usual suspects laat het weer eens zien. Op naar het volgende schandaal.