Daar zijn ze al: de klagers tegen Beto.

Sommige dingen zijn zo treurig voorspelbaar. 

Trump die zeurt over de ‘handbewegingen’ van Beto O’Rourke, proberend om zijn bijnamen en voor gek zet strategie van 2016 te herhalen.

Vrouwen die zeuren dat Beto een ontvangst met meer aandacht krijgt dan al die vrouwen die zich al kandidaat gesteld hebben. 

Reken op de zwarten en hispanics die klagen dat een blanke man die als enige kwaliteit heeft dat hij jong en nieuw is meer aandacht krijgt dan hun kandidaten.

Kortom, het oude gezeur, de ‘whiners’ die op volle kracht klagen en klagen en klagen.

Beto doet er goed aan dat allemaal gewoon te negeren. Gewoon zijn ding te doen. Als het misgaat, gaat het mis, gaat het goed, dan gaat het goed. Hij moet flegmatiek en tot op zekere hoogte afstandelijk zijn zonder arrogant over te komen.

Een van belangrijkste zaken voor een kandidaat is zijn of haar eigen nieuws bepalen en niet reacties op anderen dat nieuws te maken. Dat is het leuke van campagnes, kandidaten moeten laten zien wat ze in huis hebben – en niet zeuren en klagen.