Bijten in de hand die je voedt.

Dit belooft interessant te worden, of te blijven. Naomi Osaka is een van de meest aantrekkelijke en meest interessante tennis speelsters van deze tijd. Als tennister leuker dan het geweld van Serena Williams en als uitgesproken activiste effectiever.

Osaka weigert na de wedstrijd het verzamelde journaille te woord te staan wier belangrijkste vraag natuurlijk is ‘How do you feel’? Niet zo goed, zegt Osaka. Ze heeft geen zin om door die media hoepel te springen. Ze claimt dat het niet goed is voor haar ‘mental health’. Voor iemand die zo welbespraakt is, een ongelukkige formulering. Ze had moeten zeggen dat ze wel wat beters te doen heeft dan zich te laten afleiden door ergernis over domme vragen. Zoiets zou Louis van Gaal gezegd hebben, liefst in steenkolen Engels.

Osaka kreeg na haar eerste wedstrijd op Roland Garros (gewonnen) een boete van 15.000 dollar omdat ze geen zin had die zeurpieten te woord te staan. De dreiging van uitsluiting hing boven haar hoofd. Ook de dreiging om te verliezen trouwens, want ze is niet zo goed op gemalen baksteen. Osaka trok zich terug.

Dat is jammer. Ik had liever gezien dat ze doorzette en gewoon elke keer 15.000 dollar inleverde (peanuts, laten we wel wezen, Sywert van Lienden zou er nog geen CV voor opzetten), of dat ze zich inderdaad, na winst, had laten uitsluiten. Zouden de tennisbazen de meest aantrekkelijke speelster van deze tijd op non actief durven te stellen? We zullen het niet weten.

De vraag blijft: bestaan tennissers bij de gratie van de media aandacht die ze krijgen? En kunnen ze dan niet zomaar zeggen dat ze die media enkel accepteren als ze dat uitkomt? Kunnen de tennisbazen hun tennissers bepaald gedrag opleggen?

Is het niet hypocriet van Osaka dat ze de media aandacht die ze krijgt gebruikt om haar politieke agenda te pushen (black lives matter – ze heeft er lofwaardig actie voor gevoerd) vervolgens diezelfde media afwijst als ze hun werk willen doen? Of als het niet hypocriet is, onverstandig omdat ze zo minder aandacht krijgt voor dingen die er werkelijk toe doen?

Ik vrees dat Osaka deze veldslag gaat verliezen. Sterker, ik denk niet het goed was voor haar mental health om deze strijd aan te gaan. Van mij mag ze er hard ingaan, maar eerlijk gezegd, het is het niet waard.

PS. Osaka heeft laten weten dat ze daadwerkelijk lijdt aan depressie. Daar is iedereen even stil van. In de combinatie met de ongelooflijke eenzaamheid van een individuele sport als tennis, legt dit heel andere problemen op tafel. Ik zei altijd dat tennis een ‘mindgame’ is. Meer nog dan ik dacht.