Joe Manchin, de 76-jarige kolenondernemer die ook senator is voor de Democraten, voor West Virginia, een van de meest achtergebleven staten van het land, zal in 2024 niet kandidaat zijn voor herverkiezing. De Democraten reageren met treurnis op het nieuws, niet omdat ze Manchin zullen missen, maar omdat zijn zeteld vrijwel zeker naar een Republikein gaat.

Manchin heeft er mooie holle woorden over, maar de kans dat hij zou verliezen werd steeds groter. Hij wordt uitgedaagd door de huidige gouverneur van deze staat, Jim Justice, een kolen- en landbouwmagnaat, die na een leven als Democraat ontdekte dat de Republikeinen meer toekomst boden in de politiek van dog whistle en populisme. In West Viriginia zijn ze dol op Trump. Niet zo gek dat de oude man Manchin met welverdiend pensioen zou gaan.

Het ongeluk wil dat de Wall Street Journal en een clubje never-Trumpers Machin het hoofd op hol gebracht hebben. Ze zien hem wil zitten als derde partij kandidaat zowel om Trump en de anti-democratische Republikeinse Partij af te stoppen, als Biden en de vermeend extreem progressieven te blokkeren. De conservatieven van de Wall Street Journal, anti-overheid, anti-belasting en als het erop aankomt, gewoon op Trump stemmend, hebben er vaker een handje van om alternatieven op te gooien. Vorige week kwamen ze, uit het totale niets, met minister van Defensie Lloyd Austin op de proppen.

Het is allemaal Spielerei. Er komt geen derde partij kandidaat, afgezien van Liz Cheney (als Trump de nominatie zou krijgen) die het de Republikeinen nog knap lastig kan maken. Maar niet Manchin. Een oude lul om tegen twee oude lullen kandidaat te zijn? Geen kans. Manchin heeft het wat hoog in de bol gekregen nadat hij als beslissende senator, met de kleine meerderheid van de Democraten, ineens een hoofdrol kon spelen als onderhandelaar over Biden Build Back Better. Hij speelde die rol met genoegen, de fossiele industrie die hem financiert, van harte steunend.

Ondertussen wordt het steeds duidelijker, althans voor ondergetekende, die al langer heeft geschreven over Trumps ondergang, dat de psychopaat uit Florida steeds kwetsbaarder wordt. De man is 76 en al bibbert hij minder dan Biden, het is te merken. Zijn standaard verhalen bij politieke bijeenkomsten lopen steeds vaker uit op het wild berijden van stokpaardjes. Hij misdroeg zich voor de rechter in New York. Nou ja, zult zeggen, dat is allemaal standaard procedure voor de man, maar ik zie het als een teken van zwakte. De ironie is dat zijn sterke positie in de peilingen hem steeds onvoorzichtiger en roeptoerteriger maakt.

Neem zijn verhaal eind vorige week, dat hij een lijst van mensen heeft klaarliggen waarop hij straks wraak gaat nemen. Niet per se politieke tegenstanders, hoewel de Biden crime family natuurlijk flink aangepakt gaat worden, maar vooral mensen die zijn kwetbare ego geschaad hebben door uit de school te klappen over zijn excessen als president. John Kelly, bijvoorbeeld, Trumps tweede chef staf, die verteld heeft hoe Trump te werk gaat. Generaal Milley bijvoorbeeld die uitgebreid geschreven heeft over de gevaren van Trump in de laatste maanden van zijn presidentschap op buitenlands terrein. Hij kon zomaar een oorlog beginnen of het leger inzetten tijdens de Black Lives Matter betogingen.

In zijn verhaal werd ook duidelijk dat Trump dit keer meteen al bij zijn inauguratie de noodtoestand zal afkondigen en het leger zal inzetten om wat er ook maar een onrust zou zijn de kop in te drukken. Of misschien laat hij het leger opdraven op de Mall om dit keer wel meer toeschouwers van zijn rede te hebben dan Obama in 2008. Alle gekheid op een stokje, wat Trump in zijn wraakzuchtige verhaal liet weten is dat hier een kleine Hitler staat, met de persoonlijke eigenschappen van een gefrustreerde egomaniak. Hillary Clinton is misschien niet de juiste persoon om te verwijzen naar het democratisch aan de macht komen van Hitler – maar ach, waarom niet eigenlijk? Geen Republikein doet het – maar ze had wel gelijk.

Dat het Huis nu wordt geleid door een Trumpist, dat wil zeggen een verkiezingsontkenner en putsch loopjongen, met onfrisse ideeën over hoe de christelijke nationalisten het land hun wil op moeten leggen, leidt ietwat af. Feit is dat de Republikeinse Partij, de partij van Abraham Lincoln, is een partij, de democratische normen en waarden heeft verlaten. Het is een partij die gerund wordt door een gevaarlijke opportunist, een putschist die zijn straf ontliep, geholpen door elite types die dachten dat ze hem wel konden controleren. Die elite begint in paniek te raken, niet enkel omdat ze door een wraakzuchtige Trump vervolgd zullen gaan worden, maar ook omdat een zwak en isolationistisch Amerika niet goed is voor business. 

Ik blijf volhouden dat Trump in november niet de Republikeinse kandidaat zal zijn (en dat het me niets zou verbazen als Biden niet de Democratische kandidaat is). De opgetaste ballast van al die processen, de getuigen en medeplichtigen die inmiddels schuld hebben verklaard, Trumps toenemende idioterie: de peilingen zullen gaan schuiven. Nikki Haley, de enige andere Republikein die nog serieus genomen kan worden, spint er garen bij. Maar ik blijf het moeilijk vinden haar als Republikeinse genomineerde te zien. Stephen Miller, de white supremacy loopjongen van Trump, zou er natuurlijk een rolberoerte van krijgen. Een indiaas-Amerikaanse vrouw? De great replacement nonsens zal niet van de lucht zijn.

Senator Rice zal, nu hij zijn vriendin aan den volke heeft getoond, al snel van het toneel verdwijnen, om bij ieder ander dan Haley vice-president kandidaat te zijn (ze komen uit dezelfde staat, dat mag niet). En Chris Christie, de enige van het stel die in potentie de kwaliteiten heeft die een president nodig heeft, gaat ook afhaken. Zijn belangrijkste doel had moeten zijn om alle andere op te hangen aan hun lafheid tegenover Trump en de staatsgreep van 6 januari. Daarin heeft hij gefaald. Nu moet hij gewoon de senaatszeteld in New Jersey van de corrupte Democraat Mendenez zien op te pikken.

Wie dan wel? Nu Greg Youngkin als dark horse is afgevoerd na de zeperd in zijn Virginia (hij is net als Joe Manchin in zijn eigen fantastischeid gaan geloven), moeten we kijken bij andere gouverneurs die snel in de bres kunnen springen als Trump instort. Ik blijf bij Brian Kemp van Viriginia, al zou ik liever Chris Sununu van New Hampshire zien. Ook Mike DeVine van Ohio is een optie. Bij de Democraten hoop en verwacht ik dat Gavin Newson klaarstaat.

Het verhaal dat u hoort dat het niet meer mogelijk is voor een Democraat om in te stappen, is onzin. Inderdaad komen de deadlines voor New Hampshire en andere staten in de buurt (in december) maar het is altijd mogelijk om via een write in campagne te scoren als Biden zich alsnog zou terugtrekken of als Amerika inderdaad goddelijke bescherming geniet en hij door een bliksemstraal van Zeus getroffen zou worden.