Waarom Susan Neiman verontrust

Ik las gisteren in de NRC het interview met Susan Neiman. Het verontrustte me. Ik kon er eerst niet de vinger op leggen maar ik denk dat het komt omdat ze zo in haar eigen intellectuele progressieve wereldje zit opgesloten. Het ging alleen maar over Trump als staatsvijand. Ze hoopte zelfs dat de Democraten hem na 2018 zouden afzetten op grond van het 25ste amendement van de grondwet.

Je kunt alleen maar hopen dat de Democraten haar negeren. Het zou, ik blijf het maar volhouden, Pence president maken, en de Republikeinen een prima middel geven om in 2020 het presidentschap te behouden. Ik kan maar niet bevatten waarom progressieven dit niet kunnen inzien. Maar misschien is enig praktisch inzicht haar vreemd. Ze had gehoopt dat Obama de banken had laten omvallen. Well, good luck with that.

Het was een intellectueel betoog, over postmodernisme, relatieve waarheden en hoe uiterst rechts de linkse intellectuele prietpraat had gekaapt en omgezet in een wapen tegen links. Wat me verontrustte, denk ik, was het totale gebrek aan inzicht in de redenen waarom Trump de verkiezingen won (kan ook aan het interview liggen maar ik kreeg de indruk dat het Neiman zelf was). Alleen maar gezeur over black lives matter, over hoe erg Trump wel niet was, hoe gevaarlijk die aanhang van Trump was – die was gewapend! Een burgeroorlog was haar grote zorg.

Met dit soort intellectuelen gaat Amerika zichzelf niet terugvinden. Sterker, ze gaan de kans op een burgeroorlog aanwakkeren. De zelfverzekerdheid, de arrogantie die van de Clinton campagne afstraalde leek ook deze dame in bezit te hebben. We weten wat het met Clinton opleverde.