Klein vuil dit weekend – nou ja, klein.
Loekasjenko en Trump: two peas in a pot. Hoe verlies je verkiezingen niet (winnen is geen optie). Terwijl Donald Trump de posterijen om zeep helpt om te voorkomen dat mensen kunnen stemmen, een ronde in een lang verhaal van Republikeins terugdringen van de opkomst, feitelijk terugdringen van het recht om te kiezen, wankelt ‘de laatste dictator van Europa’. Die laatste claim trouwens is niet zo scherp meer nu Viktor Orban hem probeert in te halen.
Minister Pompeo ratelt maar door over mensenrechten in Hong Kong (heel belangrijk maar gediend met iemand die meer geloofwaardigheid heeft) zonder een seconde stil te staan bij de autoritaire Trump-vrienden die niets anders doen dan mensenrechten schenden. Denk Orban, denk Erdogan, denk Kaschinski, denk de moordenaars in Saoedi Arabië. Trump haalde een ongekende zeperd in de Veiligheidsraad over sancties tegen Iran en valt nu terug op het verdrag dat hij zelf heeft opgezegd.
Loekasjenko heeft Trumps warme vriendschap nog niet mogen ervaren, hij zoekt het meer bij Trumps vriend Poetin. Als jouw vrienden mijn vrienden zijn …. Zelfs een malloot als Trump zal niet proberen 80 procent van de stemmen te verdedigen, hoewel als je al die illegalen niet meerekent haalde hij in 2016 als 60 procent. Toch? Het gedrag van de leider van de vrije westerse wereld en zijn acolieten in de regeringspartij draagt alle kenmerken van Loekasjenko’s imperiumpje.
De Democraten hebben gelijk dat ze niet akkoord gaan met steunmaatregelen die hard nodig zijn zonder geld voor die posterijen. Ze liepen het risico dat zij de schuld krijgen van Amerikaans lijden maar dankzij Trump en zijn openlijk roepen dat hij de post de nek om wil draaien om in november te winnen (en tegelijk zelf per post te stemmen in primaries in Florida) lijken ze er geen schade door te lijden.
Nu lijkt de boemerang eerder Trump te treffen. De campagne, voor zover die er was, gaat nu ineens over de ondermijning van de verkiezingen door de psycho. Herkenbaar, zelfs voor mensen die zonder geld zitten.
Ander onderwerp: Israël wordt meer en meer een gewoon Midden Oosten land. Deal met UAE, in ruil voor het afblazen van illegale annexaties. Veel getoeter over de historische deal maar wat verandert het eigenlijk? Israël is al jaren bezig zijn banden in de omgeving te versterken om Iran dwars te zitten. Op Amerika kan Israël nog wel rekenen, zij het in afnemende mate (en Amerikanen interesseert het Midden Oosten geen zier, ze hebben het t druk met overleven), op Europa veel minder. Ik denk dat de deal historisch is in de zin dat het duidelijk maakt dat de Palestijnen geen vrienden hebben, nergens. Ooit zullen ze worden opgenomen in Israël dat dan een apartheidsregime zal moeten opzetten om te voorkomen dat ze stemmen.