Tennissers ontdekken dat politiek ertoe doet

Nu Nederland zich heeft geplaatst voor de zandbakkampioenschappen in Qatar kunnen we ons principieel protest weer beperken tot zeggen dat we Qatar een rotland vinden, voordat we op de tribune de volgende Nederlandse zeperd begroeten. Bij de fans zat die boodschap er al goed in: zelfs Amnesty vond dat je moest gaan en je dan uitspreken. Maak een gebaar, ga naar Qatar.

Ik denk dat dat uitspreken net zo luid gaat gebeuren als in Moskou in 2018. Het zal muisstil blijven. Misschien kan een enkeling een regenboog hoed dragen in plaats van oranje, zo ongeveer als Hamilton een regenboog helm draagt bij wijze van statement. Een kostenloos gebaar.

Het wordt een druk jaar voor politiek en sport, die zoals u weet niets met elkaar te maken hebben. Vandaar dat Qatar de toch al corrupte Fifa omkocht tot een festijn in hun van voetbal gespeende zandbak. Vandaar dat het F1 circus er neerstrijkt.

Voorlopig hoogtepunt wordt dat dat China in februari niets met politiek uitstaande Olympische Spelen mag organiseren. Onder de vlag van corona maatregelen zullen journalisten beperkingen opgelegd krijgen. Voor de frisse jongens en meiden op schaats en ski maakt het niets uit. Politiek doet er niet toe.

Daarom is het zo gelukkig dat de in toenemende mate autoritaire (of mag je inmiddels totalitaire, zeggen?) Chinezen zich zo lelijk in de vingers snijden met het opsluiten van Peng Shuai, die van het tennis. Shuai was seksueel lastigevallen door een vice president van het land dat de Olympische Spelen organiseert (nadat ze eerst al een ‘consensuele’ relatie met deze bobo had gehad – je mag daar ook wel wat vraagtekens bij zetten). Nu is ze weggepoetst door Xi en zijn acolieten.

Wat een bonus dat de WTA, de professionele tennisorganisatie, zich druk maakt over het lot van Shuai. Serena Williams en Djokovic hebben zich al uitgesproken. De dreiging van het schrappen van wel tien toernooien hangt boven de markt. Het zal niets uitmaken; wedden dat die worden afgelast wegens corona?

We moeten er niet te veel van maken. Het gaat om een collega. Als er niet tennissers verdwijnen in China krijgt dat weinig aandacht. Maar laten we er niet te cynisch over doen. De reactie van de WTA en van Shuai’s collega’s is een stap in de goede richting. China wil, net als in 2008, geen roering voordat het een show voor de wereld geeft. Dat gaat dus niet lukken. Verder moeten onze verwachtingen laag gespannen blijven. Elk schaatsgoud zal worden toegejuicht.