Sad. So sad.

De video van de man die door de politie van Minneapolis wordt gedood is onthutsend. Niet alleen vanwege de verantwoordelijke agent die zijn knie op de keel houdt, maar ook vanwege de drie agenten die er omheen staan en ook omdat de mensen die deze opnames maakten en riepen dat hier iemand werd gedood, dat hij zich niet verzette, blijkbaar niet konden of durfden in te grijpen. Niemand duwde de agenten opzij om de moordenaar een zet te geven. Ik kan me dat goed voorstellen maar het is evenzogoed verkillend. Durfden ze niet?

Niet zo vreemd dat de onrust uit de hand loopt. Dit is Ferguson, dit is Washington in 1967, Los Angeles in 1992. Er is niets veranderd. De moord op de zwarte jogger die vorige week het nieuws beheerste (nou ja, niet de moord, maar dat het moord was en dat de moordenaars die eerst gewoon naar huis waren gegaan, in goed zuidelijke gewoonte, eindelijk opgepakt werden) was een voorbeeld, de man die in zijn appartement werd doodgeschoten door een agente die per ongeluk (omdat ze aan de telefoon was met haar vrijer) een man doodschoot omdat ze dacht in haar eigen appartement binnen te lopen. De lijst is eindeloos.

Met een racist in het Witte Huis en 52 goedpraters (of zwijgzame enablers in de senaat) wordt racisme meer en meer een onderwerp in november. Ik denk dat er niet veel goeds van kan komen maar het is in elk geval een serieus onderwerp, in tegenstelling tot veel onzin die de Trumpistani aan de orde willen stellen.

De man in het Witte Huis noemt het ‘sad’, niet eens met hoofdletters. Zoals hij 100.000 doden, waarvan zeker een derde had kunnen worden vermeden als hij eerder had gehandeld, negeerde om een weekendje te golven. Het is te veel om van een narcist empathie te verwachten, maar zou nou niemand anders rondom dat Witte Huis of zelfs in de Republikeinse leiding hem een zetje kunnen geven, of, voor mijn part, zelf wat zeggen? Nee, doodstil.

Over de demonstranten heeft de psycho zijn toon snel gevonden: thugs. No good people daar zoals hij ze zag in Charlottesville bij de antisemitische demonstraties en de neonazi’s op trappen van het congresgebouw van Michigan met hun automatische geweren.

De man die leeft bij de tweet beklaagt zich erover dat twitter conservatieven niet eerlijk behandelt stelt nu voor om twitter te muilkorven. Dat is nogal gewaagd voor iemand die per twitter een journalist van moord beschuldigd zonder een greintje bewijs. Ik had graag gezien dat Twitter die tweets had voorzien van een waarschuwing.

Jammer dat Trump niet verder gaat en twitter verbiedt en zichzelf zo muilkorft. Het zou de wereld een betere plek maken.

Twitter neemt eerste stappen, Facebook vindt dat het niet mag vaststellen wat de waarheid is. BS, je kunt heel goed vaststellen wat leugens zijn. Maar het is interessant hoe Zuckerberg zichzelf steeds meer de hoek in schildert, tot hij helemaal vast zit en niemand hem vertrouwt.

Mij maakt het niet uit. Twitter en Facebook spelen in mijn leven geen rol. Sociale media zijn allesbehalve sociaal, lijkt me. De wereld zou een betere plek zijn zonder deze frivoliteiten.