Maxime Verhagen, de man die valse katholieken een slechte naam gaf, schrijft nu in het CDA blaadje dat hij spijt heeft van de samenwerking met de haatpartij van Wilders, in 2010. Hij had niet voorzien, lees ik, dat de gedoogconstructie als een samenwerking gezien zou worden.

Wat een onzin. Laten we de geschiedenis juist houden. Verhagen wist met 21 zetels in het parlement (een halvering bij de verkiezingen van 2010) 6 ministerposten binnen te halen in Rutte 1. Dat kabinet kwam tot stand nadat een bijna coalitie met de PvdA van Job Cohen (1 zetel minder dan de VVD), met D66 en GL, door Rutte was opgeblazen juist omdat Verhagen weigerde de balans binnen een coalitie te brengen door aan de VVD kant mee te doen. ‘Het paste een verliezend CDA om aan de kant te blijven’, zei hij. Het resultaat was dat Rutte deze onbalans gebruikte om de formatie te torpederen.

Daarna greep Verhagen de kans om binnen Rutte 1 een in verhouding belachelijke machtspositie in te nemen. In de NRC lees ik dat Wilders Verhagen huidige versie bestrijdt en claimt dat Verhagen tegen hem aangaf juist heel blij te zijn met zijn post als vice premier. Ik denk dat de haatzaaier gelijk heeft.

Rutte 1 was wat mij betreft desastreus voor een aantal mensen, al weet ik heel goed dat dit sentiment niet wordt gedeeld. Om te beginnen voor Verhagen natuurlijk maar goed, van hem verwachtte je niet anders, en hij is terecht verder afgevoerd naar de bouwsector waar ook Brinkman na zijn deconfiture terecht kwam. Ook voor Rutte die ik nooit meer zal vertrouwen. Voor mensen als Ben Knapen die zich door Wilders van buitenuit de wet liet voorschrijven. 

Voor Donner en, niet te vergeten, voor Hans Hillen, die als geen ander verantwoordelijk is voor de ontmanteling van onze defensie. Dat beleid, gesteund door de zogenaamd pro-defensie partij VVD, was desastreus in allerlei opzichten.

Zo kan ik nog wel even doorgaan. Wilders profiteerde maar hield zijn poot stijf toen het op aankwam. Een miscalculatie.

Die miscalculatie is vergelijkbaar met die van Pechtold die Rutte, toen demissionair, redde met het stupide ‘lente akkoord’. Daarmee voorkwam hij dat Rutte een beschamende gang naar Brussel moest maken omdat hij de 3 % niet kon halen. Het hielp Rutte de verkiezingen daarna te winnen en het hield Pechtold buiten de deur.

Al was dat Pechtolds verdiende loon, voor mij was het een reden om Pechtolds D66 voorgoed de rug te keren. Met Pechtold is het ook niet goed afgelopen: hij is verdwenen en zijn partij is broos als altijd omdat er niet echt iets veranderd is ten opzichte van het ideologie loze geheel dat de heilige van Mierlo in elkaar zette.

Kiezers zijn kort van memorie. Ik vind dat Rutte het in deze crisis goed doet maar vertrouwen zal ik hem nooit meer.