Laten we niet te snel denken dat de Democraten in november Senaat en/of Huis kunnen behouden. In de NYT voert Ross Doughart een gesprek met twee mensen die er meer vanaf weten dan u en ik. Ze houden het beide op 51 in de Senaat en 235 in het Huis – voor de Republikeinen.
Alle redenen waarom het beter gaat met de Democraten zijn al de revue gepasseerd. Samengevat: Trump en 6 januari, Trump en de documenten, Trump en de idiote kandidaten, Dobbs – de abortus uitspraak van het Trump Supreme Court en de dreiging van meer, resultaten in het Congres, studentenleningen, iets minder inflatie en lagere benzineprijzen. De Republikeinen hopen nog steeds dat de economie de doorslag zal geven.
Biden heeft genoeg vertrouwen om vol in de aanval te gaan. Of was het juist een wanhoopsoffensief? In elk geval ging hij vol op het orgel tegen de Trump vleugel van de Republikeinen. Hij was voorzichtig om niet alle Republikeinen in het Trump kamp te zetten, maar dat was omdat het nou eenmaal zo hoort. Zijn boodschap was dat de Republikeinen zich uitgeleverd hebben aan de antidemocraten van de Republikeinse Partij. De reden dat hij in de aanval ging is dat het kon. Waarom zou hij niet net dat laatste zetje geven? Het was een puur politiek besluit. Biden had al veel eerder kunnen waarschuwen voor de Trumpies. Geeft hem krediet voor de waarschuwing nu, maar niet te veel. Het was politiek. Hij is niet ineens wakker geworden, hij ziet ineens voordeel. Good for him.
Er zijn nogal wat senaatszetels die op het spel staan. Arizona lijkt nu veilig voor de Democraten, maar Colorado is het niet meer. Ook New Hampshire kon wel eens problemen opleveren. De staten waar echt gevochten wordt zijn deze: Georgia (een Trump idioot), Pennsylvania (een Trump idioot), Ohio (een Trump paladijn), Wisconsin (Senator Ron Johnson is ook zonder Trump een idioot). In Florida kon Marco Rubio wel eens meer tegenvuur krijgen dan gedacht – hij verdient het. North Carolina is een open senaatszetel. In Ohio, ook een open zetel, hebben de Democraten een sterke tegenstander voor J.D. Vance, de door Trump gesteunde pseudo intellectueel.
Je kunt er van alles over zeggen maar de werkelijkheid is dat dit soort senaatsraces altijd verrassingen opleveren (in 2020 was de verrassing dat Biden won maar de Democraten niet). De deskundigen in het NYT gesprek hielden het op 51 zetels maar 50 of 52 voor de Democraten zou me ook niet verbazen.
In het Huis ligt het moeilijker. Vooral door de gerrymandering is het moeilijk daar de Republikeinen af te stoppen. Maar het zou een mooie dag zijn als het gebeurde, vooral omdat Kevin McCarthy dan geen Speaker kan worden. In het pantheon van verwerpelijke politici, lieden zoals Ted Cruz en Josh Hawley, hoort ook McCarthy thuis. Hij zou zijn moeder, zijn kinderen, zijn hond, en de democratie, nog verkopen om Speaker te worden.
De grote onvoorspelbare factor is de vraag hoe enthousiast Democratische kiezers zullen zijn. Ze zijn verontwaardigd over de abortus uitspraak en mijn gok zou zijn dat de mensen die daar een probleem mee hebben zich minder laten beïnvloeden door de staat van de economie. Hoge opkomst, ondanks alle barrieres die de Republikeinen op staatsniveau hebben opgeworpen, moet het verschil maken.
Ik denk dat bij de gouverneursraces Stacy Abrams, die in 2018 bijna won (Kemp had de kiesregisters uitgedund, dwz Democraten eruit gegooid), en die in 2020 zorgde voor de hoge opkomst in Georgia die de staat twee Democratische senatoren opleverde, het niet gaat halen. Een campagne tegen een zittend gouverneur is altijd lastig en Kemp heeft ervoor gezorgd dat hij door Trump gehaat wordt.
Een van de interessantste staten is Florida. Het is maar de vraag met hoeveel DeSantis, de zelfverklaarde Trump opvolger, gaat winnen en of Marco Rubio zijn senaatszetel kan behouden. Hij heeft met Val Demings een sterke tegenstander maar of een zwarte vrouw in Florida kan winnen? Ik betwijfel het. In Pennsylvania hebben de Democraten een goede kans te winnen omdat de Trump-tegenstander een gevaarlijke extremist is. Helaas zal Beto O’Rourke er niet in slagen om in Texas de vreselijke Greg Abbott te wippen.
Labor Day is voorbij. De campagne kan nu goed beginnen. De Democraten hebben hun financiën beter op orde dan de Republikeinen en dat geldt ook voor het niveau van de kandidaten. De vraag is of het voldoende zal zijn.