Nethanyahu zou Nethanyahu niet zijn als hij niet zou proberen het vuurtje op de Amerikaanse campussen op te stoken. Hij noemt de demonstraties ‘horrific’ en, toegegeven, hij weet wat horrific betekent. 35.000 doden in Gaza zijn horrific genoeg. Maar daar kijkt hij niet naar.

Hij speelt ook het bekende spelletje door alle demonstranten antisemitisch te noemen. Mond dicht over Israël, of je krijgt die beschuldiging. En dat terwijl Amerika mensenrechtenschendingen onderzoekt in het gebied van de illegale nederzettingen op de West Bank, massagraven en hongerende kinderen ziet. 

U kunt zelf uitmaken wat voor waarde te hechten aan de woorden van deze man, maar het spel dat hij speelt helpt Trump. Deze onrust op de campussen doet denken aan de black lives matter demonstraties in de zomer van 2020. Die liepen op een paar plekken uit de hand en Trump was er als de kippen bij om, met de bijbel in de hand, zijn aanhang op te stoken tegen gerechtvaardigde protesten. 

Het kostte Biden nog bijna de verkiezingen, geholpen door, toegegeven, de domste slogan ooit door demonstranten, namelijk ‘defund the police’. De onrust speelde Trump in de kaart en Nethanyahu, al sinds jaar en dag de Republikeinen als speelbal gebruikend, doet er lekker aan mee. Speaker Johnson, die helemaal niets te zoeken heeft in New York, is nu ook een gewillige participant.

Het is bespottelijk, het is gevaarlijk en, zoals met alles wat Nethanyahu doet, ‘it poisons the well’. Hij maakt van Israël een paria staat en dat is niet omdat mensen antisemitisch zijn of zijn geworden maar omdat ze ‘horrific’ beelden zien van doodslag, massagraven en hongersnood. Dit gaat niet goed aflopen.

Helaas heeft de president van het bestuur van Columbia University, mijn eigen alma mater, zich laten gebruiken als speelbal door de Republikeinen in het Congres. Zo zorgvuldig en voorzichtig door het mijnenveld stappend, heeft ze alle mijnen laten ontploffen. Mevrouw Shafik is nu onaanvaardbaar geworden voor de Republikeinse klagers over anti-semitisme, voor haar eigen academische staf en voor de studenten die protesteren. Als ze een vloeiend betoog had gehouden over academische vrijheid en de vrijheid om te protesteren tegen onrecht in de wereld, dan had ze misschien ook haar baan verloren, maar met meer eer dan het nu gaat gebeuren.