Voordat hij weer in de fout ging over Charlottesville bij zijn bezoek aan Arizona, hield Trump een teleprompter gestuurde toespraak over Afghanistan. Na zestien jaar is dat land een zwart gat aan dollars en mensenlevens zonder enig vooruitzicht op een einde aan Amerika’s langste oorlog. De oorlog is een prominent voorbeeld van Amerika’s arrogantie: Engeland en Rusland waren hopeloos vastgelopen in Afghanistan, het kwam niet op bij kleine Bush en de Cheney bende dat hen dat ook kon overkomen.

Nu, zestien jaar en de niet nagekomen belofte van Obama om de oorlog te beëindigen, zijn we geen steek opgeschoten. De kans op een overwinning (wat dat ook mag betekenen) is volgens iedereen die er een gefundeerde mening over kan hebben gering en volgens alle andere mensen nul. Dat geldt ook voor de Bannon-nationalisten-racisten die op dit terrein voor de verandering de situatie juist analyseren – niet dat hun oplossing, de oorlog privatiseren, ergens toe leidt, maar dat terzijde.

Trump heeft nu zijn strategie op tafel gelegd, maar als dit gebabbel die naam krijgt heeft het woord strategie weinig betekenis meer. De regering Trump gaat 4000 soldaten meer sturen. Een zucht van opluchting in Kaboel waar ze de miljarden Amerikaanse steun verkwist hebben. Trump waarschuwde Pakistan dat Amerika niet meer welwillend zal toezien hoe dat levensgevaarlijke land (als u denkt dat Noord-Korea met een kernwapen gevaarlijk is …) Amerikaanse beleid in de wielen rijdt. Wel, good luck. De regering Obama besloot terecht dat ze geen informatie meer zou delen met de Pakistanen.

U mag er gerust geld op zetten dat deze oorlog over vier jaar nog steeds voortsuddert. De redenering die Trump opzetten (nou ja, die mensen die wel kunnen nadenken voor hem hadden opgeschreven) was dat als je een vacuüm liet ontstaan de terroristen en/of ISIS vrij spel zouden hebben. Jammer dat ze niet het alternatief overwogen om Afghanistan los te gooien en terrorisme te bestrijden als het zich voordeed. Ik zie niet hoe in een land dat nu voor de helft door de Taliban wordt beheerst het veel moeilijker zou zijn terrorisme te bestrijden als het helemaal Taliban was.

Enfin, wat Trump zei had verder weinig te betekenen. Het werd algemeen geïnterpreteerd als een ‘overwinning’ voor de generaals, zoals Obama’s surge met meer dan 30.000 soldaten in 2010 ook als zodanig gold en niets heeft opgeleverd (dat Obama er een limiet aan verbond hielp niet maar ook zonder dat had het niets opgeleverd). Joe Biden, toen vicepresident, was tegen en hij had gelijk.

Lyndon Johnson en Richard Nixon waren beide geobsedeerd door de angst te boek te komen staan als presidenten die een oorlog verloren. Het was misschien wel de sterkste drijfkracht om de oorlog in Vietnam tien jaar te laten dooretteren, met 59.000 Amerikaanse en honderdduizenden Vietnamese, Cambodjaanse en Laotiaanse doden. Dat soort angst is een slechte raadgever en beide presidenten gingen de boeken in als irrationale oorlogsvoerders.

Deze ‘strategie’ van Trump is enkel bedoeld om niet te hoeven toegeven dat Amerika deze oorlog al verloren heeft. In de jaren zestig was er een verstandig analist die zei dat Amerika er het beste aan deed de oorlog in Vietnam gewonnen te verklaren en te vertrekken. Het zou de Zuidvietnamezen gedwongen hebben hun corruptie weg te werken en zelf het vuile werk op te knappen. Het is meer dan pijnlijk om in Afghanistan hetzelfde proces zich te zien afspelen. Met zonder enige twijfel hetzelfde resultaat.

Analisten merkten terecht op dat als Hillary Clinton president was geweest, er ook zo’n halfwassen beleid uitgerold zou zijn. Dat is waar. Afghanistan leidt enkel tot rampzalige beslissingen. Trump gaat dat niet veranderen, zijn opvolger mag ermee worstelen. Ondertussen mag u vast nadenken of wij weer meegaan met dit onzinbeleid, of we ons in Kunduz III storten. Alle partijen die Kunduz I en het begrotingsdebacle Kunduz II voor hun rekening namen zitten nu aan de onderhandelingstafel. Reken maar op nieuwe daadkrachtigheid.

Ondertussen stond de psycho in Arizona weer in volle glorie zonder teleprompter te oreren. Hij denkt nog steeds dat hij campagne voert, hij blijft doorgaan met het verdraaien van de werkelijkheid en de media daarvan beschuldigen. Hij is nog steeds en steeds meer een man die niet geschikt is voor zijn werk. Tot nu toe zijn grote rampen voorkomen, dat gaat niet zo blijven.