Geef iemand die zichzelf wil ophangen genoeg touw als je van hem afwilt. Voor iedereen die beschaafde politiek, een beschaafde samenleving een warm hart toedraagt is de vernederende knieval die de Republikeinen in hun antidemocratische modus maken voor de psycho uit Mar a Largo goed nieuws.

Tijdens hun jamboree in Salt Lake City, de halfjaarlijkse bijeenkomst van de Republican National Committee, werden de twee Republikeinse leden van het 6 januari committee van het Huis daarvoor veroordeeld. De partij gaat tegenstanders steunen (Kinzinger houdt het al voor gezien, Liz Cheney weet van geen wijken). Ook besloot de partij dat de aanval op het Capitool, de staatsgreep van de Trumpies, behoort tot de ‘legitieme politieke interactie’.

Zelfverklaard maar vaak zwijgend geweten van de Republikeinen, Mitt Romney, vond het maar niets. Senaatsleider McConnell was niet te horen, de fluim die Speaker wil worden, afgevaardigde Kevin McCarthy, knielde diep voor deze vaststelling. Never mind dat hij op 7 januari de staatsgreep veroordeeld had, zoals ook een aantal Republikeinen deed van wie je nu niets meer hoort. Niets houdt hem tegen om Speaker te worden, zeker niet totaal gebrek aan normen. Hij heeft de grote vervuiler van de Amerikaanse politiek ingehuurd om hem te helpen: Newt Gingrich.

Wat je er ook van denkt – en het is mijn bescheiden mening dat de VS onafwendbaar naar de kloten gaat – het gaat een interessant spektakel opleveren in dit verkiezingsjaar. Het standaardverhaal is dat de Republikeinen niet kunnen verliezen in november, en de meerderheden in Senaat en Huis zullen terugwinnen, zodat ze hun heilzame obstructiewerk met volle kracht kunnen voortzetten. Ik ben er bang voor.

Maar het is geen gelopen race. De Republikeinen konden heel goed zichzelf in de weg zitten. Om te beginnen lijkt het rapport dat over de staatsgreep van 6 januari gaat uitkomen toch behoorlijk wat materiaal te gaan bevatten dat de Trumpies en de hielenlikkers van de psycho (vrijwel alle afgevaardigden en senatoren) niet in een goed daglicht plaatst. Het is zeker zo dat een flink deel van de Republikeinse kiezers, de Trump-gelovigen, dat niets zal interesseren. Die staan nergens voor open. Maar de kiezers die na 6 januari spijt hadden van hun stem konden wel eens met hun voeten stemmen, of in elk geval deze Republikeinen niet belonen.

Verder lijkt het erop dat Trump de voorverkiezingen voor een flink aantal zetels naar zijn hand zet, of althans zijn stoottroepen op pad heeft gestuurd om hem welgevallige idioten te kandideren. Ik zie dat met genoegen gebeuren. Hoe idioter, hoe beter.

Ik lees dat ze minder geld inzamelen dan beter gekwalificeerde mensen maar ik kan alleen maar hopen dat ze toch winnen. Het is de beste kans om de Republikeinen flink wat zetels te ontnemen.

Verder lijkt de populariteit van de psycho wat af te nemen, for what it’s worth. Misschien hebben mensen genoeg van zijn narcistische obsessies, misschien zien ze hoe fout het is gelopen. Ik voor mij hoop dat Trump zijn volle gewicht inzet in de verkiezingen van deze november. Geen element kan meer in het voordeel werken voor de Democraten dan de dreiging van meer idioten in het Huis en de zwarte, zware schaduw van Trump over de verkiezingen van 2024.

Misschien is het al te laat, misschien is er geen redden meer aan voor de Democraten. Vorige week gebeurde ook waar iedereen bang voor was: een senator, die van New Mexico, kreeg een hersenbloeding en is even uitgeschakeld. Dat maakt de 50-50 situatie in de senaat, met Kamala Harris als beslisser, precair. Er dan moet nog een rechter voor het Supreme Court worden afgewerkt. Ik sluit niet uit dat McConnell een manier vindt om dat proces te torpederen, al denk ik dat hij op dit moment waarschijnlijk liever zijn successen koestert en Biden iemand laat benoemen die zonder al te veel verzet wordt geaccepteerd. Zelfs Rupsje Nooit Genoeg kan zich wel eens realiseren dat buikpijn zijn voorland is.

Er kan ook nog van alles gebeuren, natuurlijk. Hoewel ik het uiterst onwaarschijnlijk vind, kan Poetin alsnog militair optreden in Oekraïne. In de chaos die daarop zal volgen, zou Xi problemen kunnen maken in Taiwan. Biden heeft enig respect teruggewonnen dat hij in Afghanistan had verloren, met dit soort nationale veiligheidszaken weet je het nooit. Het land verenigde zich ook achter kleine Bush in 2002, na 9/11 en net voordat de domste oorlogen in de Amerikaanse geschiedenis (en er is nogal wat concurrentie) tot volle wasdom kwamen.

En het Supreme Court kan abortus verbieden of staten toestaan dat te doen. Altijd goed om Democratische kiezers op de been te krijgen.

De verkiezingen in november zijn dus niet bij voorbaat verloren, al heb ik er een hard hoofd in. En zelfs als de Democraten winnen, is het onwaarschijnlijk dat daarmee de rot in de Amerikaanse samenleving zal verdwijnen. Ik lijk de oude Cato wel maar ik blijf het zeggen: Amerika is over.