De Trump-campagne is in volle gang. Nu de economie als positieve factor is weggevallen, kan de psycho alleen maar negatief campagne voeren. Dat wil zeggen, zondebokken en doelwitten bedenken. Nou ja, bedenken. Het zijn eerder automatische reflexen.
China is de meest voor de hand liggende zondebok. Wat we ook mogen vinden van de Chinese slipperigheid en de Trump jaloers stemmende vaardigheid om de feiten verborgen te houden, het doet niets af aan de zes weken die Trump tussen eind januari en half maart verspilde met het uitkramen van nonsens en het nalaten beleid te ontwikkelen.
Obama is een favoriet doelwit van deze gefrustreerde man. Zijn obsessie met een van de beste presidenten sinds, pak weg, Harry Truman, is alles consumerend. En terecht, in de vergelijking is Trump een malloot, iemand die mislukte presidenten als Buchanan en Andrew Johnson van de laagste posities gaat verdringen. Obama oogt steeds beter.
Obamagate, wat het ook mag zijn – Trump definieert het niet maar verwijst naar de kranten, die natuurlijk niet te vertrouwen zijn – vat dit allemaal mooi samen. Dat Trump is gekozen met hulp van de Russen en dat de regering-Obama toen ze dat aan kaak wilde stellen erop uit zou zijn om de psycho en zijn bende onderuit te halen, past helemaal in het denken van de onvermurwbare Trump aanhangers. Die lui zonder mondmasker die vergezeld van tuig met automatische wapens demonstreren tegen Democratische gouverneurs. Terzijde: 17 van de 1500 demonstranten in Michigan, twee weken geleden, hebben nu corona.
Het zal allemaal niet helpen. Het koppelen van Uncle Joe Biden aan China lijkt me minder kansrijk dan het nog eens uitmelken van de Oekraïne-strapatsen van diens domme zoon (maar die komen ongetwijfeld ook aan de orde). Afkeer van China is op dit moment geen partij-issue. En Obamagate zal alleen even mallotige commentatoren als Leon de Winter overhalen tot de stevige stukken die hij niet schreef toen Trumps coronabeleid incompetent bleek.
Biden laat weinig van zich horen. Dat is, denk ik, verstandig. Zolang Trump dagelijks laat zien dat hij niet geschikt is – met, pak weg, een racistische uitval tegen een journaliste (het is inmiddels amusant om te zien hoezeer de psycho van zijn stuk raakt als hij met vrouwen wordt geconfronteerd), zolang de aantallen doden blijven oplopen, de zielepoten hun mannelijkheid tonen door mondmaskers te weigeren, zolang de minister van Justitie de rechtsstaat corrumpeert (daar hoor je De Winter niet over) hoeft Biden niets te doen.
We zeggen wel dat het in een campagne zaak is je tegenstander te definiëren voordat hij dat voor jou doet. Biden kan stil blijven zitten. Trump definieert zichzelf en sinds eind januari pakt dat niet lekker voor hem uit. Straks moet hij ook nog iets zeggen over een sterke vrouw naast Biden – dat kan alleen maar problemen opleveren voor een mysogene racist.