Welcome back, Anita Hill. De meesten van u zullen haar niet meer kennen of de naam slechts vaag als bekend ervaren. Deze week zal blijken of er iets veranderd is sinds Anita Hill in 1991 getuigde over sexual harassment door haar baas, Clarence Thomas, de man die in 1991 door president George H.W. Bush was voorgedragen voor een plek in het Supreme Court.
Hill klaagde indertijd over tamelijk horkerig gedrag van de genomineerde, van het vertellen van obscene grappen tot pogingen met haar uit te gaan en Thomas’ oreren over zijn seksuele voorkeuren. De reacties van de Republikeinen waren voorspelbaar (en herkenbaar): waarom nu, was ze wel betrouwbaar, deed het er toe?
Thomas klaagde dat hij het slachtoffer werd van een ‘high tech lynching for uppity blacks’. In werkelijkheid was het Hill die gelyncht werd, door de Republikeinen (en dankzij de incompetentie van de Democraten, toen geleid door Joe Biden, die weigerde drie getuigen op te roepen). Thomas werd benoemd, en was en is een betrouwbare, zij het fantasieloze, steunpilaar van de conservatieven in het Hof.
En nu is er Kavanaugh. En Christine Ford, een 51-jarige professor uit Californië. Ze liet eerder dit voorjaar, toen Kavanaugh alleen nog maar op lijstjes stond, weten dat ze op een middelbare school feestje door een dronken Kavanaugh aangerand was, op het randje van verkracht. Diens vriend, Mark Judge, zou erger hebben voorkomen. Ford heeft inmiddels toegezegd te zullen getuigen en heeft, voor zover mogelijk, haar aanklacht onderbouwd. The Washington Post heeft de rapporten gezien van haar therapeut, gemaakt lang voordat Kavanaugh een kandidaat was. Ze heeft een leugendetector test ondergaan. Het gaat om serieuze zaken: poging tot verkrachting, niet sexual harassment of onbeschaafd optreden, nu maar al te gewoon, maar crimineel gedrag.
Hoewel iedereen in het #Metoo-tijdperk aanvoelt dat negeren of bagatelliseren niet meer mogelijk is, zal de afloop ongewis en zeker problematisch blijven. Zo lang Kavanaugh (en de door Ford genoemde vriend Mark Judge, die een boek heeft geschreven over zijn strijd met alcoholisme) blijft ontkennen dat er ook maar iets is voorgevallen, is het haar woord tegen dat van hem. Er is (nog) geen concreet bewijs. De Republikeinen komen natuurlijk weer met het ‘waarom nu?’-verhaal dat ze aanvoerden toen vorige maand twee Trump-steunende Congresleden werden aangeklaagd wegens corruptie. Maar we hebben het over een benoeming voor het leven in ‘s lands hoogste gerechtshof.
Op de achtergrond speelt dat de Republikeinen in februari 2016 een zetel in het Supreme Court hebben gestolen, toen ze weigerden dat kandidaat van president Obama zelfs maar te horen. De Democraten zijn daar, terecht, nog steeds boos over. Belangrijker nog zijn de Congresverkiezingen in november. Mochten de Republikeinen proberen de geloofwaardigheid van Christine Ford onderuit te halen op de Anita Hill-manier dan kan hen dat in november lelijk opbreken.
Er zit een ironisch element in dit verhaal. We weten inmiddels dat Kavanaugh als medewerker van het Kenneth Starr-onderzoek naar president Clinton in de jaren negentig de belangrijkste voorstander was om Clintons gedrag minutieus vast te leggen om hem daaraan op te hangen. Het leverde een Starr-rapport op dat volgens sommigen je reinste pornografie was. Tijdens de hoorzittingen tot nu toe probeerde Kavanaugh zijn rol in dat proces te bagatelliseren. Zijn nieuwe overtuiging dat presidenten tijdens hun ambtstermijn niet lastig gevallen moeten worden, leidt met de huidige problematische president tot een meewarige glimlach.
De reactie van Trump-aanhangers, inclusief evangelische christenen, dat het ‘lang geleden’ was en geen rol mag spelen, past in het patroon dat deze opportunisten hebben ontwikkeld. Twee Republikeinse senatoren hebben aangekondigd te zullen pleiten voor uitstel, in elk geval om de vrouw de kans te geven te getuigen en Kavanaugh de kans om zich te verweren. Of de pussy grabber in chief zijn vingers zal kunnen bedwingen en afziet van domme tweets wordt een interessante vraag. Morele verontwaardiging van deze Republikeinse leider is olie op het vuur, zou je denken.
Mijn inschatting is dat Kavanaugh zal blijven ontkennen. Tenzij er andere getuigen of ander bewijs komt, bijvoorbeeld dat hij als middelbare scholier regelmatig dronken was, zal hij daarmee wegkomen. Dat wil zeggen, vriendelijker geformuleerd, dat ook hij recht heeft op geloofwaardigheid. Ik verwacht dat Kavanaugh uiteindelijk wel in het Supreme Court terecht zal komen. Wat de schade voor het Congres of voor hemzelf zal worden, is niet te voorzien. Maar dat er schade zal zijn, is nu onvermijdelijk.