En weer zijn we een hele week bezig geweest met Donald Trump. De narcist wil het niet anders en we bedienen hem op maat. In plaats van zijn onzin als zodanig weg te zetten, gaan we mee in zijn zucht naar aandacht. En weer verklaart zowat iedereen dit als aanloop naar een nieuwe kandidatuur in 2024, in meer opgewonden verhalen zelfs als een nieuw presidentschap.
Ik ben de laatste om de deplorabele toestand van Amerika te ontkennen. Integendeel, het is veel erger dan we denken. Maar er is geen schijn van kans dat Donald Trump in 2024 meer dan zeventig miljoen stemmen zou vergaren – dat is het aantal dat nodig is om, met fraude en intimidatie en het steeds idioter kiessysteem gecombineerd om te kunnen winnen. In 2020 haalde Trump zo’n 73 miljoen stemmen en sinds 6 januari is het zelfs in dit krakkemikkige land niet mogelijk dat al die mensen Trump blijven steunen. Hij zou verliezen en als Trump ergens een hekel aan heeft dan is dat het. Hij gaat dat voorkomen door niet mee te doen. Maar tot dan toe wil hij alle aandacht. En we bedienen hem op maat.
Persoonlijk ben ik ervan overtuigd dat Trump in 2024 zelfs niet de nominatie van zijn anti-democratische partij zou krijgen. Zelfs de meelopers, klaplopers en opportunisten, de Harvard opgeleide populisten die te hoop lopen tegen de aan Harvard opgeleide elite, zelfs de ruggegraatloze draaikonten, zelfs zij weten dat hun belang niet is gediend met een kandidatuur van Trump. De man zou verliezen. Dat weten ze. Liever hebben ze een opgefokte sfeer waarin een kandidaat als DeSantis, de scupuleloze gouverneur van Florida, hun vaandeldrager is. Daarmee kunnen ze wel winnen.
Wat Trump doet is zijn rol in het centrum van de aandacht zo lang mogelijk oprekken. Vorige week was typisch Trump, voer voor het radicaal rechtse deel van zijn aanhang. De Nazi-staat, de FBI als oppressor, Democraten als Bolsjewisten, allemaal voorspelbaar. Slachtoffer spelen, what else is new? Documenten stelen is in het grote spel van belasting ontduiken, burgers geld ontfutselen en onderaannemers uitpersen klein bier voor Trump. In zijn idee van macht kan een president alles ontgeheimen en kan hij overal zijn juristen op afsturen.
En anyway, iets gevonden in Florida? Het kan niet anders: de FBI heeft het er zelf verstopte. En anyway, Barack Hussein Obama (let op de Hussein), had ook miljoenen documenten meegenomen (een aperte leugen, maar wie telt er nog?). En wilt u maar even dollars storten op mijn verrijk-mijn-omgeving-fonds, want DE OVERHEID IS EROP UIT UW VRIJHEID AF TE NEMEN!! Als die overheid door Democraten wordt gerund, tenminste.
Dit spel zal Trump spelen zolang hij het kan. Dat wil zeggen, totdat er werkelijk kiezers aan te pas komen. Hij kan zich gelukkig prijzen met de media aandacht, zowel van de corrupte Murdoch media als van de establishment pers. Het rekt zijn spel nog wat verder op. Wij werken daar vrolijk aan mee.
Een oproep om op te houden aandacht te schenken aan Trump is, ik weet het, gedoemd te mislukken.
Maar het is tijd dat we wakker worden. De staatsgreeppleger heeft een van de twee partijen in Amerika in zijn greep. Dat is veel ernstiger dan de strapatsen van de putschist zelf. Het lijkt alsof Trump Amerika’s grootste probleem is. Dat is niet zo. De Republikeinse Partij is Amerika’s grootste probleem. Een partij die niet in staat is afstand te nemen van iemand die zo duidelijk de rechtsstaat bedreigt, een partij die de opgefokte gepolariseerde sfeer in de samenleving (HET IS OORLOG) bewust in stand houdt en vergroot om er zijn voordeel mee te doen, een partij die bereid is om alles, werkelijk alles, te doen om de macht te verkrijgen, krijgt niet de aandacht die ze verdient.
We zouden ons drukker moeten maken over die Republikeinse Partij. Naar de manier waarop die al vele jaren obstructie pleegt, elk compromis onmogelijk maakt, de samenleving gijzelt. De partij die het Supreme Court met ongrondwettelijke middelen heeft veroverd en erin is geslaagd om het enige onderdeel van het Amerikaanse politieke systeem dat nog vertrouwen genoot bij de bevolking nu ook dodelijk te ondermijnen. Een partij met gewetenloze types als Ted Cruz en Josh Hawley, machtswellustelingen als Mitch McConnell en Kevin McCarthy, en meelopers zoals de 147 Republikeinen die op 6 januari, na de staatsgreep, alsnog tegen de certificering van de verkiezingsuitslag stemden. Een partij die de enige die haar mond open durde te doen, afgevaardigde Liz Cheney, buitensloot en zo demoniseert dat ze op 16 augustus in Wymoming haar zetel zal verliezen.
In de aanloop naar de congresverkiezingen van november is het beter om dit Amerika goed door te lichten, om de gevaren ervan te onderkennen en te laten zien wat er op het spel staat. De partij die de democratie vaarwel heeft gezegd, die beschaafde maatschappelijk interactie de nek om heeft gedraaid en compromis een vies woord vindt, de partij die iedereen die niet zo denkt of praat als zij een vijand noemt, onamerikaans, dictatoriaal en waard om uit te roeien, deze partij dreigt beide huizen in het Congres te gaan winnen.
Vergeet Trump, als u kunt. Hij doet wat hij doet. Hij kan niet anders. Maar het is niet nodig hem te helpen door hem de aandacht te geven die hij nodig heeft om zichzelf centraal te blijven stellen. Als we blijven denken dat Amerika’s problemen verdwijnen als Trump zou verdwijnen dan houden we onszelf voor de gek.