Trump was een abominabele president en blijft dat. Mueller onderstreept het nog eens.

Ik vroeg om geduld en wie dat had, heeft aan het hele Mueller rapport meer dan aan alle instant analyses, inclusief die van de psycho zelf na de samenvatting van zijn jurist, die zich heeft vermomd als minister van Justitie.

Minister Barr heeft tot twee keer toe de vrijheid genomen om het Mueller rapport te spinnen ten gunste van zijn baas. Dat valt tegen voor wie dacht dat Barr een reputatie te verdedigen had, maar past helemaal in het patroon van het Trump-presidentschap dat elke reputatie besmeurt en van de Republikeinse Partij die zijn ziel en mores de afgelopen vijftig jaar heeft verloren.

Waar staan we dan? Een president die duidelijk open stond en tot op zekere hoogte gebruik heeft gemaakt van de invloed van een buitenlandse macht om gekozen te worden. Een president die gebruik maakte van illegaal verkregen materiaal om Clinton te ondermijnen – Mueller lijkt duidelijk te maken dat Trump op de hoogte was van de wikileaks conxie waarover we in het proces tegen Roger Stone meer zullen horen. Een president die zijn persoonlijke jurist opdracht gaf te liegen over zakelijke contacten met Rusland.

We hebben een president die overal consistent over gelogen heeft, die zijn macht, zowel de macht die voortvloeit uit de grondwet als de macht van zijn kleine vingertjes op twitter, consistent gebruikt heeft om zijn gedrag te verhullen en erger, zijn macht misbruikt heeft. Ik begrijp dat Mueller niet kon komen tot een aanklacht  – hoe strafbaar is het per twitter bedreigen van aangeklaagden of per twitter gratie in het vooruitzicht stellen? – maar het totale beeld is dat van een man zonder moreel kompas, inderdaad f**cked door wat Mueller heeft ontdekt.

Een president die een aantal keren behoed werd voor erger door zijn staf. Ze negeerden zijn opdrachten, logen niet (altijd) namens hem, vormden deels een institutioneel geweten. De arme Sessions (nou ja, hij had ook uit eigen beweging ontslag kunnen nemen) werd aan een touwtje gehouden en liet dat toe maar weerstond corruptie van zijn ambt. De uitzonderingen daarop komen nu ook bovendrijven: Sarah Sanders is niet houdbaar als pers chef. Ze liegt en Mueller bewijst het. Maar er blijven acolieten. Kellyann Conway, die elke morele afweging ver achter zich heeft gelaten, riep tegen de wind in dat het Mueller rapport Trump helemaal vrijspreekt. De enige voldoening is dat ze nooit meer een serieuze baan in Washington kan krijgen (hoewel, laat ik voorzichtig zijn, je weet maar nooit met Republikeinen). 

Dit is ook een president die zijn macht misbruikt op andere terreinen. Die een crisis fabriceert om zijn verkiezingscampagne te helpen. Die de door Billy misbruikte vrouwen gebruikte in zijn campagne tegen de Billy-enabler maar verrekt goed wist dat hij porno sterren en andere dames moest afbetalen om hun mond te laten houden. Een verwerpelijk individu.

Een president die consistent landsbelang ondergeschikt maakt aan eigenbelang, leider van een partij die consistent landsbelang ondergeschikt maakt aan eigenbelang. Die Amerikanen tegen elkaar opzet, niet in staat is – als hij dat al zou willen – de president te zijn van alle Amerikanen.

Mijn conclusie blijft hetzelfde. Als we Trump een abominabele president vonden voordat het Mueller rapport uitkwam dan is hij dat nog steeds. We hebben nu meer bewijsmateriaal dan tevoren maar het verandert die conclusie niet. Nog steeds vind ik dat de Democraten er onverstandig aan zouden doen om een impeachment procedure in gang te zetten die, geheel voorspelbaar, zal stuklopen op partijdige Republikeinen en Trump alleen maar zal steunen. Veel beter is het om in hearings te blijven graven, de delen van Mueller die we nog niet kennen boven water te halen en de strafonderzoeken die in New York lopen af te wachten.

In de tussentijd kan Trump enorme schade aanrichten, maar die schade wordt alleen maar groter als de Democraten zich laten verleiden om het moddergevecht met hem aan te gaan.

Geduld werd beloond door te wachten op het volledige Mueller rapport. Geduld wordt beloond door te wachten tot Trump zelfstandig in elkaar dondert. In het Witte Huis zit een maffia baas, moreel gecorrumpeerd, uit op eigenbelang, alles om hem heen besmeurend.  Deze man is daar gezet door de Amerikaanse kiezer. Die moet erover beslissen. Die moet zelf vaststellen hoe dom hij was.

En alle gezeur over de media die zich te veel focusten op het Mueller rapport: onzin. Dat is een spin van de Trumpistani die we niet mogen accepteren – nou ja, veel main stream media hebben zichzelf wat dat betreft al in de beklaagdenbank gezet. Dat was onverstandig en veel te snel.