Pompeo begint vast met de campagne van 2024.

De campagne voor 2024 is begonnen. Ik hecht weinig waarde aan Trumps aanstaande aankondiging dat hij dan opnieuw kandidaat zal zijn. Zijn ster zal tegen die tijd behoorlijk gedoofd zijn, zijn genialiteit een stuk minder helder, zelfs voor zijn onverbeterlijke supporters. Misschien dat een enkele evangelische idioot die denkt dat Trump door God gezonden is nog achter hem aan loopt, maar zelfs dat lijkt me niet zo waarschijnlijk. Een 78 jarige zal na Joe Biden ook minder aantrekkelijk lijken, schat ik zo.

Trump zal ongetwijfeld boven de markt blijven zweven als kandidaat, maar dat is simpelweg vanuit zijn gewoonte als New Yorkse bull shitter die kijkt wat het lijden kan. Hij heeft er, omringd door rechtszaken, belang bij om zijn aanhang op scherp te houden. Als hij nog een nieuwe business wil opstarten, een televisiekanaal of zo (ik betwijfel het want dat vergt meer werk dan enkel golven in Florida), dan moet hij aanwezig blijven.

En gewoon, het stabiele genie kan de media aandacht niet missen. Zijn partij zal wel een tijdje meegaan, maar vooral om Biden dwars te zitten – ook een motief voor Trump trouwens. Het Trump addergebroed zal ondertussen proberen munt te slaan uit wat er nog over is van Trump magie. Ik verwacht niet dat het 2022 zal overleven.

Nee, je ziet dat begin van de campagne beter bij Mike Pompeo, een van de slechtste ministers van Buitenlandse Zaken die Amerika ooit had. Deze vriend van dictators en opzijschuiver van schendingen van mensenrechten, gaat wild tekeer tegen de Chinezen in Hong Kong, maar heeft geen enkele geloofwaardigheid. Dat is precies zoals de Trumpies het willen. Amerika spreekt een woordje mee, maar niet voor softe doelstellingen. Dat Pompeo zijn ethische controleur op het department ontsloeg omdat die zijn prive gebruik van publieke diensten onderzocht, wordt als normaal geaccepteerd.

Pompeo liet zijn liefde voor de baas blijken door vorige week te verkondigen dat er een prima overgang zou zijn naar de tweede termijn van Donald Trump. Nee, het was geen grapje, al probeerde hij van twee walletjes te eten. Niet dat ik geloof dat Pompeo gelooft dat Trump na 20 januari nog aanwezig is, maar het kon geen kwaad om zijn baas nog eens onder kin te kietelen.

Over Iran is Pompeo altijd duidelijk. Liefst morgen bombarderen en in elk geval boycotten tot de laatste Iraniër honger lijdt. Hij heeft het ook druk met het overal in de wereld verdedigen van ‘religious freedom’, wat voor hem betekent dat christenen zoals hij de normen van een samenleving bepalen en in elk geen seculiere samenleving accepteren.

Gisteren was Pompeo in Israël waar premier Nethanyahu de Trumpies met verdriet ziet vertrekken. Voor de goede orde bezocht Pompeo bezette gebieden en deed wat ferme Nethanyahu uitspraken. De boycot Israel campagne tot antisemitisch verklaren. Waarom deed Pompeo dat? Hij is een evangelische christen en de achterban slaat hier lekker op aan.

Kortom, Pompeo probeert een voorsprong te nemen op Ted Cruz, Tom Cotton en andere potentiële populisten. Terwijl kwezel Pence voorlopig zijn tijd moet uitzitten als onderstudie van Trump zonder eigen mening, kan Pompeo lekker aan de weg timmeren. Het is oh zo gemakkelijk motieven te doorzien.