Een eenzame kritische noot over Amerikaanse buitenlandse politiek

Kevin McCarthy, de man zonder ruggengraat en nu Speaker van het Huis, staat op het punt om de Democrate Ilhan Omar, een zwarte moslima, te verwijderen uit de commissie buitenlandse zaken van het Huis van Afgevaardigden. Ze zou anti-joods zijn, anti-semitisch zelfs. Nog even afgezien van de vraag of Israël de rol zou moeten spelen in de Amerikaanse buitenlandse politiek die het doet – een legitieme en zelfs noodzakelijke vraag – is Omar een verfrissend kritische waarnemer van de Amerikaanse buitenlandse politiek.

Zij stelt vragen bij de zelffelicitaties die Amerikanen steeds aan zichzelf uitdelen over hun rol als brengers van vrijheid en welvaart. Omar stelt vragen waarom de VS in het verleden Pinochet en Soeharto steunde (en een roedel andere dictators) en nu kritiekloos Narenda Modi omarmt, enkel omdat hij een rol kan spelen in de nieuwe koude oorlog tussen China en de VS. Zijn schendingen van mensenrechten (moslims vooral) kunnen niet ongenoemd blijven als je over de Chinezen en de Oeigoeren begint.

Veel beter dan ik het kan samenvatten, lees dit artikel van Peter Beinhard in de New York Times van vandaag.

Meer achtergrond over Ilhan Omar en de campagne tegen haar in de Washington Post.

En als er toch bent, lees dan dit artikel van Linda Greenhouse, een van de beste journalisten die over het Supreme Court schrijft, over een aanstaande uitspraak van het Hof waarbij opnieuw staande uitspraken omver gekegeld worden en geloof een ongerechtvaardigd grotere rol krijgt in het dagelijks leven van een seculariserend Amerika. Misschien een achterhoedegevecht maar opnieuw een teken van het conservatieve activisme van dit Hof. Klik hier.