Derk Jan Eppinks laatste leugens in de krant zonder mening. Een afscheid in stijl.

Ik lees dat de Republikeinse lobbyist Derk Jan Eppink deze week zijn afscheid vierde als columnist van de krant zonder mening, de Volkskrant. Hij had weer eens onzin verkocht, nee, meer dan onzin, leugens.

Het is goed om u te herinneren dat Eppink indertijd door de NRC aan de dijk werd gezet omdat hij vanuit partijdig perspectief werkelijk alles verkeerd analyseerde (en schreef als de Republikeinse lobbyist die hij is) rondom de verkiezingen van 2012. Hij werd  binnengehaald bij de krant zonder mening vanwege zijn dwarse meningen – zo werkt  het in Nederland: aan de debattafel moeten altijd de verschillende opinies zitten en het is vaak moeilijk een denkende conservatief te vinden, waardoor sluwe entrepreneurs in rechtse praatjes hun brood kunnen verdienen. De Volkskrant prees zich gelukkig dat ze zich lieten uitdagen, ‘ongemakkelijk maar waardevol’ zegt de hoofdredacteur in zijn wekelijkse schouderklopje van zichzelf.

Het afscheid van Eppink ging in stijl. Hij verkondigde met veel bombarie, dit Witte Huis waardig, dat Beto O’Rourke zijn voornaam Robert zou hebben veranderd om het Hispanic electoraat aan te spreken. Volgens de hoofdredacteur dook ‘onmiddellijk’ een foto op waarop een kleuter staat met op zijn shirtje Beto, van jongs af aan O’Rourke’s bijnaam. 

Bull. Als Eppink niet alleen naar Fox had gekeken en niet bij voorbaat de leugens van de Republikeinen had overgenomen, dan had hij snel kunnen uitvinden dat zijn stelling niet waar was. Hij nam hem voetstoots over van de Republikeinse haatzaaiers.

Het is typerend voor Eppink.

Hoe kwalificeer je zo’n apert onzinverhaal, komend uit de koker van de Republikeinse samenzweerders, of wellicht direct van Sarah Huckabee die als perschef van de psycho geen probleem heeft met gefabriceerde video’s om CNN verslaggevers te ondermijnen? Ik noem het een leugen. En het is niet de eerste leugen waarin Eppink niet gestikt is.

In de krant zonder mening krijgt hij van de hoofdredacteur een mild tikje op de vingers. Eppink nam ‘na een stevige email wisseling’  ontslag, of werd ontslagen, niet vanwege zijn leugens, maar omdat hij lijsttrekker wordt van Baudets paradijs van leugens – hij wordt lijsttrekker bij de Europese verkiezingen. Het is een beetje raar dat de hoofdredacteur daardoor verrast was, gezien Eppinks verleden.

Columnisten mogen een foutje maken, zegt de hoofdredacteur. Dat ben ik met hem eens. Maar als ze onvervalste leugens reproduceren – en Eppinkis een recidivist – dan zou je denken dat ze al veel eerder aan de dijk waren gezet. De NRC nam indertijd de juiste beslissing. De Volkskrant staat, lijkt me, in zijn hemd. Ze wisten wat ze in huis hadden. 

Wat zou er gebeurd zijn als  deze fantast niet vanwege zijn nieuwe/oude politieke carrière  was vertrokken? Zou de hoofdredacteur met een mening hem dan eindelijk de laan uit gestuurd hebben na zo’n opzichtige leugen? Gegeven het verleden van Eppink en de Volkskrant denk ik dat hij er wel weer mee weg had kunnen komen.

Enfin, een afscheid in stijl.

Klik hier voor mijn eerdere kritiek op Eppink – het is niet alsof de hoofdredacteur niet wist wat hij in huis had, de man is zelf correspondent geweest.