Aleppo

John McCain schreef in de Washington Post een gedreven, hart gevoeld verhaal over Amerika’s falen in Aleppo.

De aanval op Obama’s gebrek aan actie, weigering om te interveniëren in Syrië, ligt al langer onder vuur maar reken er maar op dat het in de nabeschouwingen over zijn regeerperiode vaak zal klinken. McCain betoogt dat er een Amerikaans belang is in Syrië. Vooral El Qaida onder de duim houden, vluchtelingenproblemen voorkomen en Iran dwarszitten. Ik zou denken dat die belangen niet voldoende zijn voor ingrijpen. Terugkijken had de libertarian kandidaat voor het presidentschap een goed punt toen hij tijdens een interview niet wist wat Aleppo was. Niet zozeer voor zijn kandidatuur, maar voor het kennis- en betrokkenheidsniveau van de Amerikanen. Het interesseerde de gemiddelde burger net zo weinig als de Europese burger dat deed.

Maar een veel groter probleem, dat de critici van Obama niet oplossen, is dat het volstrekt onduidelijk is wat Amerika had kunnen doen. Direct in oorlog met Assad? Met ISIS achter je en onbetrouwbare Turken boven je? Ik heb moeite het me voor te stellen.

Natuurlijk had Amerika 50.000 soldaten kunnen sturen en in een paar weken grote opruiming kunnen houden (in elk geval in dat deel dat Assad niet meer beheerste). En dan? Ik zou denken dat in de naweeën daarvan de door McCain geschetste belangen moeilijk te handhaven zouden zijn. Meer terrorisme, denk ik, even veel vluchtelingen en een moeras waar je niet meer uit komt.

Kritiek op Obama is prima, maar ik zou graag horen wat het alternatief geweest was. En hoe het lange termijn plan er dan uitgezien had.

Interessant is dat McCain zijn goede vriend Trump (hij steunde de haatzaaier zolang zijn eigen campagne het nodig had) vertelt dat een combi beleid met de Russen niet gewaardeerd zal worden door de haviken. En wat er dan wel moet gebeuren, daarover heeft McCain vooralsnog niets te zeggen.