Trump als inspiratie

De Trump tijd is fantastisch voor politiek theater, dat wil zeggen, dat talk show hosts zijn nu scherper en (hopelijk) invloedrijker dan ooit. 

Stephen Colbert krikte zijn kijkcijfers op door op een scherpe en amusante manier iedere avond de psycho en zijn club onderuit te halen. Helaas gaf hij bij de Emmy Awards de fluim Sean Spicer een kans om zijn winkeltje van inspirerende toespraken te promoten. Sommige kijkers, inclusief een aantal fervente Trump haters, vonden het moedig van Spicer. Onzin, het was marketing eerste klasse. Ik vond het jammer dat Colbert hem de kans gaf.

Jimmy Kimmel is de meest interessante van het stel. Zijn stijl sprak me nooit zo aan maar ik waardeer hem nu meer dan ooit. Hij is persoonlijk, scherp en politiek. Zijn tirades de afgelopen week tegen de zoveelste, nog slechtere anti Obamacare wet waren geniaal. Hij imiteert niet de Trump babbelstijl zoals Colbert, wat al snel een vermoeiende routine wordt, en hij verwoordt beter dan wie ook de rot bij zo’n senator van Louisiana. Klik hier.

Trevor Noah heeft het nakijken. De Daily Show is lang niet zo goed als vroeger en niet lekker ingewerkt op het Trump tijdperk. 

Jimmy Fallon heb ik nooit wat gevonden en zijn lieflijk aaien van Trumps hamsterhoofd heeft hem buiten de orde geplaatst.

John Oliver is fantastisch maar ik zie hem minder vaak.