Een lezer merkte terecht op dat Trump een jaar geleden niets had kunnen doen. I stand corrected. Wel een half jaar geleden, of drie maanden geleden.
– Ik ben verbaasd over de lof die Donald Trump krijgt toegezwaaid. Deze deal had al een paar keer eerder gesloten kunnen worden. Het had meer levende gijzelaars opgeleverd, minder destructie en een zelfde ontmanteld Hamas. Dit was nou niet direct een feest van diplomatie en scherp onderhandelen, meer frustratie en dom geneuzel over Nobelprijzen. Misschien dat dit laatste Trump aanzette om te focussen, iets waar hij moeite mee heeft.
Maar de doorslag gaf Netanyahu’s aanval op Qatar. Dat vertelt precies wat we moeten weten. Israël mag doen wat het wil, tot het directe Amerikaanse belangen in de waagschaal stelt. Om Trump dan met dictator Sissi de hemel in geprezen te zien is pijnlijk en miskent wat er niet gebeurd is. Maar ik erken, zo gaat het.
– De sluiting van de Amerikaanse overheid gaat zijn tiende dag in. Het gaat nu bijten. Mensen gaan er wat van merken. Ik denk dat de Democraten goed hebben ingeschat dat Obamacare (want daar gaat het over: het oude Republikeinse ideaal om die af te schaffen, maar nu via de achterdeur) een onderwerp is waar ze mee kunnen winnen. Dat neemt niet weg dat achterom de Amerikaanse overheid verder wordt uitgekleed en ondermijnd door Project 2025 – dat rare ding waar de aartsleugenaar Trump nooit van had gehoord.
Minister Kennedy ontsloeg 4000 mensen – buitenkansje – maar moest een groot deel van hen weer terugnemen omdat ze onmisbaar waren. Had iemand daarover nagedacht?
De grootste stille schade is dat niemand wil werken voor deze onbetrouwbare overheid. De mensen die ik ken in Washington en nog ongelukkig genoeg zijn om voor de publieke zaak te werken, moeten maar zien hoe ze hun hypotheekrente of huur betalen. Waarom zou je als goed opgeleide professional nog werken voor die club?
– Peter Thiel heeft vier lezingen gehouden over de antichrist die klaar staat om ons te pakken te nemen. Heb meer het gevoel dat hij ons te pakken neemt, met de tech terreurbende, maar moet me in het antichrist gedoe, eerlijk gezegd, nog verdiepen.
– Onderschat niet wat er in de VS aan de hand is met een bedrijf dat u niet kent: First Brands. Een deeltje van de autoindustrie dat vorig jaar 5 miljard omzette en waar 26.000 mensen werkten. Hun truc was dat ze financiers wisten te krijgen voor een kaartenhuis. Die financiers dachten gedekt te zijn door uitstaande facturen van First Brands, wat in de FT off-balance financiering wordt genoemd. Anders gezegd, ze verkochten uitstaande facturen aan investeerders in ruil voor het recht om die facturen te innen. Daarmee kregen ze bakken geld binnen voordat de rekeningen betaald waren. U raadt het, de rekeningen werden niet betaald, de importheffingen gingen bijten en er schijnt ook nog dubbel gefactureerd te zijn. Financiers werden wakker, stopten het krediet.
First Brands is nu failliet en net als in 2008 staan financiers in hun hemd. Investeerders, verzekeraars en bijvoorbeeld een fonds van een Amerikaanse bank samen met de sukkelaars van UBS verliezen miljarden. Ik ben geen kenner van financiële markten, laat staan van dit soort esoterische investeringsfondsen, maar het klinkt als 2008. Het zou me niet verbazen als het in deze volatiele aandelenmarkt (vorige week omlaag wegens China, nu weer omhoog wegens China) allerlei domino effecten heeft.
– Verkiezingen in Nederland. Tja, wat valt er te observeren. Ik kan niet tegen die debatten. Maakte zondag de fout erin te vallen toen Yesilgöz weer over de hardwerkende Nederlanders oreerde (over mij dus) en andere onzin te berde bracht. Knop om. TV af. Mijn Groen Links PvdA affiche hangt voor het raam.
Dat Wilders wegloopt voor de debatten is, vanuit zijn perspectief, een slimme strategie. Geen verantwoording afleggen, het slachtoffer uithangen, niet meedoen aan het spel om het spel toch te domineren: par for the game. Het is zijn modus operandi. Maar let op, hij zal in het laatste debat weer opduiken. Vorige keer haalde hij toen de meeste nieuwe stemmers binnen – die, inderdaad tot mijn verbazing – hem trouw blijven.