Na ruwweg honderd dagen kunnen we een eerste balans opmaken. Het is een kunstmatig ijkpunt maar laten we optellen op hoeveel punten Donald Trump faalt.

Hij beloofde binnen een dag vrede te brengen in Oekraïne. Mooi niet dus. Trump heeft Poetin het vertrouwen gegeven dat de Amerikaanse president kan worden gestuurd naar Moskou’s believen. En hij wordt gestuurd. Het is een onaantrekkelijk spektakel om de Trump-acolieten tegen Poetin aan zien schuren en heeft de rest van de wereld duidelijk gemaakt wat te verwachten van de VS in de toekomst.

In Gaza en, breder, het Midden Oosten, heeft Trump Netanyahu een vrije hand gegeven in het voeren van wat steeds meer Netanyahu’s oorlog is. Het lijkt allemaal fijn te gaan voor een overmoedig Israel, maar er hangt een prijskaartje aan. Al was het maar dat dit Israel gewoon een Midden-Oosten land is, corrupt, ondemocratisch en hardvochtig.

Trump wil nu een deal met Iran en die deal gaat lijken op wat Obama in 2015 bereikte met het Joint Comprehensive Plan of Action. De psychopaat in het Golden Office is behept met onbeperkte afkeer van alles wat Obama heeft bereikt, reden waarom hij de deal in 2018 overboord zette – Netanyahu, altijd al een tegenstander van de deal want enkel uit op bombarderen, had hem zover gekregen. Wat er nu ook uit onderhandelingen gaat komen zal slechter zijn dan wat Obama’s deal die loopt tot oktober 2025 had bereikt.

In de Pacific trok Trump in 2017 de VS terug uit de verstandige strategische deal met twaalf andere landen rond de Stille Oceaan. Het Trans-Pacific Partnership, onderhandeld door, u raadt het, Barack Obama, was ongewenst. Het zou een handelsakkoord zijn dat veel huidige problemen zou oplossen.

Ik vermoed dat het aanvallen van Harvard op de manier waarop dat gebeurd is, een fout zal blijken. Aangemoedigd door de laffe houding van Columbia – mijn treurige alma mater – zijn de Trumpies te ver gegaan. Dit zal een refrein worden de komende maanden: de regering-Trump die te ver gaat en het tegendeel oproept van wat ze wil bereiken. De aanval op academische vrijheid is een lange termijn doel van de conservatieven ideologen en aan die universiteiten opgeleide politici als Vance en een roedel senatoren, die de populist uithangen.

De overmoed van Trump kwam mede door de zwakke knieën van de law firms. Die beten in het stof zonder veel geduw en getrek: simpel, geld spreekt luider dan moraal. Universiteiten moeten ook over geld denken maar het niet hun prioriteit, zoals bij die zakkenvullende juristen. En dus zien we solidariteit onder de universiteiten, zelfs Columbia heeft zich bedacht. Het was niet wat de Trump-bende had verwacht.

Terzijde, het rechtvaardigen van allerhande vergaand beleid met ‘gevecht tegen antisemitisme’ is niet alleen een morele fout maar zou ook door joodse Amerikanen bestreden moeten worden. Het is een antisemitische trope die zal leiden tot meer antisemitisme. De Trump fans mogen Harvard haten, ze hebben een nog grotere hekel aan joden en hun, volgens hen, perfide invloed op de samenleving. Trump speelt daarop in en versterkt het. Het voeren van een cultuur oorlog onder de valse vlag van bestrijding antisemitisme is cynisch, om het zwak uit te drukken.

De wreedheid van de Trump bende kent geen grenzen maar is nergens beter te zien in het lot van de arme Kilmar Garcia, de man die naar de Amerikaanse Goelag in El Salvador is gestuurd. Het was, zo erkennen zelfs de wrede uitvoerder, een ‘foutje, bedankt’. Ze pretenderen niets te kunnen doen. In zijn Golden Office zat Trump nog lekker door te zieken met zijn collega dictator. Zoals hij graag doet, liet Trump de aanwezige acolieten ruimte (nou ja, ze moesten wat zeggen) om hun twee cent extra te geven en trouw te betuigen aan de grote baas. De instigator van Trumps racistische beleid, Stephen Miller, blaatte lekker mee. Ik denk dat Garcia een probleem zal blijken voor Trump, vergelijkbaar met het scheiden van ouders en kinderen in zijn eerste termijn.

Alles is al gezegd over de schadelijk handelsoorlog die zal leiden tot een recessie of erger. Het heeft de gedachten dat Trump 2.0 een geoliede machine was en competenter dan de eerste versie, dodelijk ondermijnd. Alleen minister van Financiën Bressler komt er redelijk vanaf. De rest van het team bemant de ‘clown car’.

De manier waarop Trump babbelt en in het Golden Office acolieten laat buigen en knippen lijkt overigens steeds meer op Biden. De man is oud. Hij zwabbert, zwaait en leutert, verslaafd aan ideeën die al decennia in zijn lege hersenpan ronddraaien. Voorlopig gaat zijn omgeving mee. Ze staan keurig in het Golden Office, Vance en de zielenpoot Marco Rubio op de bank, de rest staand. Of ze gaan met hem naar een ‘sport’ waar mannen (echte mannen) op elkaar inbeuken. Zou Kennedy Jr zich fijn voelen dat Trump opzichtig de uitgestoken hand van zijn echtgenote weigerde? Little Marco, zo behoeftig om erbij te horen terwijl hij weet dat hij met de nek wordt aangekeken, zal een mooi voorbeeld worden van wat er gebeurt als je je laat inpakken door de bullies.

De benoeming van de superclown Pete Hegseth op Defensie gaat Trump duur kosten. Hoe langer hij vasthoudt aan die fout, hoe hoger de kosten. Minister van Oppakken Chistie Noem loopt met een horloge van 50.000 dollar in de Goelag en laat zich beroven van een tas met 3.000 dollar (het wachten is op de vraag hoe deze gouverneur van South Dakota zo rijk kon worden). Kennedy Jr, met zijn vaccin nonsens en de ontmanteling van academisch onderzoek is evenzeer een ongeluk in volle voortgang. En let op de US Attorney for the District of Columbia, Ed Martin, een bemoeizuchtige nitwit en ook een vriend van Poetin. De schade zal groot zijn.

Trump omgeving van acolieten en jaknikkers zal leiden tot meer chaos en grote fouten. Het moedigt de slechtste instincten van de psycho aan. De veronderstelde controle van het proces door Susie Wiles, de veel omhoog geschreven Chief of Staff, lijkt behoorlijk overschat. Zes nationale veiligheid officials werden ontslagen omdat een influencer Trump vertelde dat ze disloyaal waren. Deze Laura Loomer lijkt een bizarre invloed te hebben op de pussy grabber. Ze blafte, Trump sprong. Het herschrijven van de Amerikaanse geschieden als een blank succesverhaal is het product van een andere 35-jarige blondine, Lindsey Halligan. Ze praatte met Trump over de woke die in de Smithsonian is te zien, en hij sprong.

Elon Musks missie om de overheid te vernietigen stuit op meer en meer muren, maar niet zonder dat enorme schade is aangericht door de nazi-arm uitstrekkende plutocraat en zijn bende van jonge mannelijke techies. Ze hebben al meer data gestolen dan we weten, niemand die kan zeggen wat ze ermee gaan doen. Overigens is geen betere manier om de Amerikanen te laten voelen waar een overheid goed voor is, het sluiten of ondermijnen van die overheid. Straks zonder nationale parken, zonder vraagbaak voor Social Security, zullen ze wel anders piepen. En dan hebben we het nog niet eens over de corruptie die Musk meebrengt door zijn eigen overheidscontracten te beschermen. Over kiezers gesproken: wie is er werkelijk geïnteresseerd in een missie naar Mars? Musk zal straks vertrekken, zoals ook Steve Bannon in Trump 1.0 wegging, maar de schade is al aangericht.

Een van de successen van Trump is dat hij Europa heeft overtuigd dat het zijn rol als vierde supermacht in de wereld serieus moet nemen, en dat het zich als zodanig moet gaan gedragen. Of al die defensie uitgaven zullen verenigen staat te bezien en misschien is het tijd om Hongarije en Slowakije weer rustig in de Russische sfeer te laten wegzinken. De disconnect van de VS is voorgoed. Jammer voor die reisbureaus die in Trumpistan gespecialiseerd zijn.

Van wetgeving is geen sprake. Zelfs met meerderheden in beide huizen kunnen de Republikeinen niets serieus tot stand brengen. Lafhartig als ze zijn, verzetten ze zich niet tegen Trumps executive orders of zijn chantage door diens dreigingen voorverkiezingen van opponenten te zullen financieren (of dat door copresident Musk te laten doen). Er is iets dat doorgaat voor een begroting maar dat duurt slechts tot september en zit vol met gaten omdat Trump zijn belastingverlagingen van 2017 wil behouden. Iedereen wacht op iedereen, met het excuus dat ook de Democraten hebben: laat Trump de strop om zijn eigen nek maar leggen. De grondwet ligt op het hakblok en de vraag of de republiek overleeft (laat staan democratie) ligt bij de rechters van de VS, niet bij de volksvertegenwoordiging.

De eerste honderd dagen werden een aftelpunt in de dagen van Franklin Roosevelt. Die joeg er wel degelijk wetgeving doorheen en herstelde het vertrouwen in het Amerikaanse project. Donald Trump is hard op weg om even historisch te worden als FDR, in het veroorzaken van een depressie en het vernietigen van vertrouwen en civic society. En het ruïneren van Amerika’s reputatie op vrijwel elk terrein, zoals dat omzichtig is opgebouwd in honderd jaar. Dat alles is gemakkelijker kapotgemaakt dan opgebouwd.