Lange tijd was Cleveland hét voorbeeld van de verloederde, verlopen stad in het middenwesten, een plek waar de teruggang van de traditionele industrieën tastbaar was. Als je een plaats moest bedenken waar je in elk geval niet naar toe wilde, dan rolde deze stad al snel van de lippen. De Cleveland Symphony Orchestra, een orkest van wereldklasse, was zo’n beetje het enige waar de stad nog trots op was. De stad was vervallen, vuil en de rivier zo vervuild dat hij zelfs in brand vloog.
Dat is allemaal voorbij. Cleveland heeft een enorme wedergeboorte doorgemaakt. De binnenstad is opgeknapt, de grote lege treinemplacementen zijn verdwenen en in plaats daarvan heeft de stad een trekpleister van de eerste orde: het Rock and Roll Museum, waarvan het gebouw is ontworpen door I.M. Pei, die ook het Louvre uitbreidde. De stad adverteert zichzelf nu als The New American City en dat mag. Als u in het midden Westen reist, dan is het niet onverstandig om een kleine omweg langs Cleveland te maken.
Meer dan andere steden is Cleveland een gewone Amerikaanse stad. Geen flauwekul, geen grote woorden en geen speciale attracties (behalve de muziek dan). Maar dat is juist de aantrekkelijkheid. De stad is tweehonderd jaar oud, speelde een belangrijke rol in strijd om de burgerrechten en heeft dank zij de oude industriële baronnen mooie kunstcollecties. Van het eerste getuigen The African-American Museum en Art Work by Willie, van het tweede The Cleveland Museum of Art en de Cleveland Center for Contemporary Art. The Western Reserve Historical Society combineert alle aspecten van de geschiedenis van deze regio. Ook wie wil winkelen kan in Cleveland terecht. De Arcade, gebouwd in 1890, was het eerste overdekte winkelcentrum van het land. The Avenue at Tower City Center, aan de voet van de historische wolkenkrabber, is een van de nieuwste centra.