Gunnar Myrdal probeerde een verklaring te vinden voor het dilemma van het naast elkaar bestaan van het Amerikaanse credo, de gelijkheids- en vrijheidsideologie, en het onderdrukken van de zwarte bevolking. Ook Myrdal was optimistisch. Hij dacht dat voortgaande modernisering zou leiden tot een ander beleid en andere praktijk en tot het assimileren van de zwarte bevolking. De industriële convergentie these hield in dat de ind. Samenleving een individualistische prestatiemaatschappij is. Etnische verschillen en zeker niet etnische tegenstellingen, horen niet thuis in een moderne samenleving. Daarmee grijpt Myrdal terug op een vaststelling van Karl Marx in Zur Judenfrage. Marx dacht dat etnisch-religieuze scheidslijnen in moderne industriële verhoudingen onverenigbaar zouden zijn.