Het Historisch Nieuwsblad had een aardig verhaal over het Iran-Contra schandaal. Vanuit de kelder van het Witte Huis organiseerde de Nationale Veiligheidsraad van Reagan wapenleveranties aan Iran en gebruikte het geld dat ze ermee opstreken om de contra’s in Nicaragua te steunen. Ondertussen werd onderhandeld in Libanon om Amerikaanse gijzelaars vrij te krijgen. Allemaal dingen die verboden waren.
Het Witte Huis was het centrum van illegaal gedrag, al of niet getolereerd of geëntameerd door president Reagan zelf. Niet dat dit veel uitmaakte. Als hij wel toestemming gaf, was het impeachable gedrag, als het Witte Huis totaal out of control was zonder zijn weten, kon hij ook afgezet worden.
Natuurlijk kwam daar allemaal niets van. Reagan verklaarde ‘mistakes were made’ en omdat de Democraten er geen brood in zagen om de man eruit te gooien met nog een jaar te gaan, kon hij blijven zitten en de populaire held van de conservatieven uithangen.
De reden dat ik er hier over schrijf is dat de aanhangers van Reagan er niets om gaven. Ze vonden het helemaal niet erg dat hun held de wet overtrad. Hij had goede bedoelingen, bla bla bla, en ook verder deed Reagan wat zijn fans wilden dat hij deed. Oliver North, de man die de zaak organiseerde, werd veroordeeld en kreeg later gratie van de oude Bush – die zelf volhield van niets te weten, wat ook een leugen was. North was razend populair bij nationalistische rauwdouwers.
Voordat Nixon de steun van zijn achterban verloor duurde heel erg lang, weten we. Idem Reagan. Ik moet eraan denken omdat de Trump fans er geen donder om geven dat hun held de hele zaak bij elkaar loog en de wet overtrad. Doen ze allemaal, riepen ze. Hij blijft op 40 procent populariteit. Ik heb een onaangenaam gevoel dat dit zo zal blijven tot er werkelijk onaangenaam spul aan de orde komt – de smoking gun dat de Russen hem aan een touwtje hebben.
Irritant en gevaarlijk. Maar ik moet me er ook van bewust zijn dat Democraten niet minder dom waren toen Billy Clinton in de problemen kwam omdat hij zijn broek niet aan kon houden. Eindeloos waren mijn discussies met feministen en andere progressieven die me ervan probeerden te overtuigen dat hun held mocht doen wat hij zou willen, omdat hij progressief was. Decennia hadden ze zich ingezet om sexual harassment (seks op de werkvloer tussen ongelijke partijen, qua macht) strafbaar te maken en hop, toen Billy het deed, was het ineens consensual seks.
Ik wil maar zeggen, we moeten niet al te verbaasd zijn dat de aanhang van pussygrabber Trump hem oneindig veel krediet geeft. Ooit kon Billy geen kwaad doen.