Het debat of een massamoord kan leiden tot debat over de  redenen waarom Amerika uniek is in dit soort festiviteiten leidt tot verder cynisme. Hoe vaak is dit onderwerp al ter sprake geweest? Ik waardeer dat er politici zijn die proberen daar doorheen te breken maar ik weet (en zij weten) dat het verspilde energie is – vergelijkbaar, zou de psycho zeggen, met Rex Tillerson die diplomatieke conservaties met Noord-Korea probeert te onderhouden.

Maar het is zo vermoeiend. Dezelfde mensen die hetzelfde zeggen. Dezelfde mensen die de echte problemen ontlopen. De moord- en wapenlobby die tijdelijk zwijgt. De pscyho die over god loopt te ratelen. Het is te pijnlijk.

Wat in de tellerstanden van deze massamoorden vaak wordt vergeten is hoeveel mensen levenslang problemen houden, ook al hebben ze het overleefd. Meer dan 500 gewonden. Voor hen zal geen aandacht zijn. Zo was het, zo is het en zo zal het blijven.

Ondertussen overtreft de psycho zichzelf door in Puerto Rico zijn kostenbesparingen op een belachelijk duur vliegtuig onder de aandacht te brengen, onze eigen F-35. De psycho being the psycho kon hij natuurlijk ook niet de boodschap beperken tot ondersteuning en hulp maar moest hij doorzeuren over Puerto Rico’s deplorabele financiële toestand.

Een afgevaardigde in het Congres, Republikein natuurlijk en fel anti-abortus, raadt zijn maitresse aan om een abortus te ondergaan.

Het Huis, geleid door Republikeinen, natuurlijk, beperkt het recht op abortus en laat de ziektekostenverzekering van 9 miljoen kinderen verlopen – te druk bezig met het afschaffen van Obamacare is het excuus.

De Orwelliaans getitelde Sportmen Heritage and Recreational Act (SHARE) legaliseert geluidsdempers op wapens. Het Huis zou het deze week aannemen (Republikeinen, weet u). Hoe nadenkend: ze hebben het maar even uitgesteld. De behandeling was al een keer uitgesteld, nadat een afgevaardigde was neergeschoten. Met het aantal massamoorden lekker op stoom, komt deze fijne NRA-wet nooit aan bod. En zou de sportlieden tekort gedaan worden.

Minister Mnuchin, Republikein extra ordinair, op weg naar de uitgang, vliegt mee met het privé vliegtuig van de rijke lui die hij moet controleren.

Ah, laat ik ophouden. Bananenrepubliek.