Hansen’s law. Marcus Lee Hansen was een pionier in de studie van immigratie naar de VS. Hij vatte wat hij noemde ‘het principe van derde generatie interesses’ in de memorabele woorden: ‘What the son wishes to forget, the grandson wishes to remember’. Deze formule staat bekend als Hansen’s law sinds de godsdienstsocioloog Will Herberg hem zo noemed in zijn invloedrijke studie van de naoorlogse revival van geloof Protestant-Catholic-Jew uit 1955.
Hansen schreef zijn oorspronkelijke essay in 1938 onder de titel: ‘The Problem of the Third Generation Immigrant’.

Will Herberg betoogde dat de ‘revival of religion’ voortkwam uit de social psychology van een volk dat voortkomt uit immigranten. Herberg gebruikte Hansen’s stelling in de zin dat leden van de derde generatie terugkeerden naar de kerken en synagogen om contact te leggen met hun heritage. Volgesn Herberg leende geloof zich daar bij uitstek voor. In de eerste plaats overleefde het langer dan taal en gewoontes. Tegelijkertijd waren de geloofstradities van de immigranten voldoende verAmeirkaniseerd om de mentaliteit van de derde generatie te kunnen aanspreken. Het gaf hen ook een sociale identiteit in een verindividualiseerde samenleving – de lonely corwd. Tenslotte, geloof was belangrijk en veelgeprezen in de amerikaanse samenleving, terwijl ‘nationaliteit’ als eng en entocentrisch werd gezien.

Waarom kon geloof die rol spelen als laatste restant van etnische gevoelens? De reden die Herberg gaf anticipeerde op de civil religion discussie van de ajren zeventig en tachtig. Amerikaanse ideologie is een spirituele constructie, met waarden als vrijehid en waardigheid, plus materiële zaken. In zoverre was het nauw verbonden met religie. In het begin protestants, later de drie grote geloven. Philip Glaeson stelt echter dat Hansens wet meer van toepassing is op joden dan op andere geloven.