Hoe serieus moet je roeptoeters nemen? Serieus genoeg om hen erop af te rekenen.

The Atlantic is een gerespecteerd maandblad. Kwaliteitsjournalistiek.

Daarom was het verrassend dat de hoofdredacteur een opinie roeptoeter inhuurde, Kevin Williams, die als columnist tamelijk extreme dingen had gezegd en getweet, onder meer dat vrouwen die een abortus ondergaan moeten worden opgehangen.

De benoeming werd gerechtvaardigd met iets van diversiteit van opinies, big tent noemde de hoofdredacteur het. Ik ben altijd in om aan het denken gezet te worden door columnisten die een serieuze argumentatie opzetten, me uitdagen mee te denken en dan tot een andere conclusie te komen – of van mening te veranderen.

Er kwam een hoop protest over Williams maar de hoofdredacteur vond dat je niet de extreme uitlatingen van een roeptoeter, een troll type op face value moest accepteren maar dat ze deel waren van het roeptoeter werkpatroon, een manier van communiceren zogezegd.

Enfin, Williams is nu ontslagen. Het bleek dat de meningen die hij uitventte zijn echte meningen waren. Dat er geen verschil was tussen zijn toeptoet meningen en wat hij echt dacht. Wat een verrassing. Schrijft de hoofdredacteur: “The language he used in this podcast—and in my conversations with him in recent days—made it clear that the original tweet did, in fact, represent his carefully considered views.”  Eh, wat dacht je dan?

Het roept echter de vraag op of je de toeptoet uitingen van een troll serieus moet nemen en hem of haar daarop mag afrekenen? Ik vind dat een vraag die zichzelf beantwoordt.

Daarom moeten de uitingen van Annabel Nanninga, ook zo’n toeptoeter die aandacht kreeg door extreme posities in te nemen en eenmaal kandidaat voor het corporale clubje van Baudet vertelde dat ze het niet zo meende, dat het enkel columnisten geintjes waren, net zo serieus genomen worden als wat ze verder te berde brengt.

De publieke sfeer is behoorlijk verpest door Geen Stijl onzin en de met publieke fondsen gefinancierde zakkenvullers van PowNed (en ook door de actie journalistiek van de Telegraaf, maar daar zijn we aan gewend). Die vervuiling moet serieus genomen worden. Wie tweet, columnt, roept of verkondigt heeft er recht op dat die meningen als echte meningen worden geaccepteerd. Maar dat betekent ook dat je er niet later van kunt weglopen. Dat geldt ook voor Nanninga.