Campagnefinanciering

Winner of loser?

Democraten: +/-

Republikeinen: +/-

Campagne

Zal geen grote rol spelen. Iedereen heeft gebedeld, met uitzondering van Bernie Sanders, en iedereen vindt dat vervelend maar nodig. Clinton zal te horen krijgen dat ze een speelbal van Wall Street is, maar Bush of Kasich kan hetzelfde verweten worden.

Hiermee worden kiezers niet overgehaald, hoewel het op de achtergrond een rol speelt.

Inhoud

Geld in de politiek is zo’n onderwerp waarover de stemming verandert. De meeste Amerikanen, van beide partijen, verwerpen nu de Citizens United-uitspraak van het Supreme Court die 2010 vastlegde dat het een recht van vrije meningsuiting was van individuen en bedrijven om oneindig veel geld aan politieke campagnes te geven. Zelfs Republikeinen blijken in meerderheid tegen deze uitspraak. Vier van de vijf Amerikanen vinden dat geld een te grote rol speelt in campagnes en tweederde deel meent dat rijken meer invloed hebben op het proces dan niet-rijken.

De macht van lobbyisten ligt onder vuur. Voorjaar 2014 verloor een top Republikein in het Huis, Eric Cantor, zijn zetel aan een Tea Party uitdager die hem ervan beschuldigde aan de kant van Wall Street te staan om vestzak-broekzak kapitalisme te beschermen. Na zijn nederlaag bewees Cantor de klacht door werk te vinden bij Moelis & Company, een investeringsbank, met een gegarandeerd jaarinkomen van 3,4 miljoen dollar.

De draaideur van belangenbehartiging beperkt zich niet tot Wall Street en evenmin tot Republikeinen. Sinds de jaren tachtig is het aantal lobbyisten explosief gestegen. Ze schrijven vaak de wetgeving. Lobbybedrijven staan in de rij om ex-politici tegen een riant inkomen in te huren om hun voormalige collega’s te bewerken. De man die Obama oorspronkelijk wilde benoemen als minister van Gezondheidszorg om zijn plannen uit te voeren, ex-senator Tom Daschle, moest van benoeming afzien vanwege lobbyactiviteiten in dezelfde gezondheidszorg die hij moest hervormen.
Verontwaardiging over deze corruptie van het publieke systeem leeft onderhuids maar is moeilijk om te zetten in activisme. Een peiling van de New York Times laat zien dat 85 procent van de respondenten vindt dat het systeem ‘fundamentele verandering’ nodig heeft of zelfs ‘totaal moet worden heropgezet’. Meer dan twee derde van de ondervraagden wil beperkingen op de bijdragen van ‘onafhankelijke’ groeperingen en totale openheid over politieke donaties. Democraten en Republikeinen denken er hetzelfde over. Slechts 23 procent meent dat alle Amerikanen een gelijke stem hebben in hun democratie.