Rookgevulde kamers

Klassieke uitdrukking voor een ondoorzichtig besluitvormingsproces waarbij heren met dikke sigaren beslissen wie waarvoor kandidaat is. Het meest sprekende voorbeeld was de beslissing van de Republikeinen in 1920 om senator Warren Harding naar voren te schuiven voor het presidentschap. De baas van de partij in Ohio voorzag dat de twee leidende kandidaten elkaar zouden uitputten. ‘Dan zal er een deadlocked convention zijn,’ zei hij, ‘en uiteindelijk zullen zo’n twaalf of vijftien doodvermoeide mannen om twee uur ’s ochtends rond een tafel gaan zitten in een met rook gevulde kamer in een of ander hotel en beslissen over de nominatie. Als het zover komt, zal Harding de keuze zijn.’ Zo ging het.

Tegenwoordig zijn de smoke-filled rooms als metafoor voor een ondoorzichtig en ondemocratisch besluitvormingsproces, een travestie van de democratische besluitvorming. De leiding van de grote partijen heeft nog weleens heimwee naar deze achterkamertjes, maar de praktijk is niet meer zo simpel als in 1920. (Zie ook: brokered convention.)